Ballina

Etiketë: Vesel Ismaili

  • Vrasja në “Cobra City” – Babai i viktimës kërkon drejtësi nga Gjykata

    “Unë dua drejtësi karshi djalit. Unë dhe gjithë familja ime.” – kështu ka deklaruar sot, më 23.01.2025, para Trupit Gjykues në Gjykatën e Prishtinës, në gjykimin ndaj të akuzuarit Dibran Hoxha dhe të akuzuarve të tjerë, babai i të vrarit në “Cobra City”.

    Në gjykimin ndaj Dibran Hoxhës – Cobra dhe të tjerëve, në seancën e sotme, babai i kuksianit të vrarë ka kërkuar drejtësi nga Gjykata. I njëjti është paraqitur në Gjykatë sot si dëshmitar.

    Ndaj Dibran Hoxhës rëndojnë akuza për vrasjen e rëndë të viktimës V. Cengu. Kurse, katër të akuzuarit e tjerë akuzohen, për: “pjesëmarrje në rrahje”, “manipulim me prova” dhe “armëmbajtje pa leje”.

    Behar Cengu tha se pasi që djali i tij nuk po kthehej në shtëpi dhe ishte bërë vonë, ai ishte merakosur për fatin e tij dhe ishte ndalur në qytet për ta kërkuar dhe pastaj për ngjarjen ishte njoftuar nga një shok i punës, se djali  tij ishte në Spital.

    “Kur shkova në Spital, aty e gjeta djalin.” – tha Cengu.

    Behar Cengu tha gjatë dëshmisë së tij, se familja e tij nuk kishte pasur asnjëherë ndonjë problem me familjen e Dibran Hoxhës.

    “Jo me të, por me askënd.” – tha Cengu.

    Tutje, gjatë dëshmisë së tij, Behar Cengu tha se nuk e ka njohur asnjë person prej të akuzuarve dhe po ashtu se nuk kishte qenë në vend të ngjarjes.

    “Fëmijët i kam rritur me shumë sakrificë. Vajza e madhe ka mbaruar Drejtësi. Vajza tjetër Gjuhë – Letërsi. Vajza tjetër Stomatologji. E di unë, se si i kam rritur.” – tha Cengu.

    “E la në dorë të Drejtësisë që të vendosë. Unë nuk di, sepse nuk kam qenë në vend të ngjarjes.” – shtoi tutje babai i të vrarit në fund të dëshmisë së tij.

    Pasi që përfundoi dëshminë babai i të vrarit, si dëshmitar në Gjykatën e Prishtinës, sot ishte këngëtari i cili kishte qenë atë natë në lokalin “Cobra City”.

    Ai tha gjatë dëshmisë së tij se më 03.01.2023 kishte qenë te lokali “Cobra City”, pasi që i njëjti merret me muzikë, mirëpo aty kishte qenë thjesht zëvendësim për një kohë të shkurtër.

    “A ju kujtohet ajo natë?” – e pyeti prokurorja Merita Bina-Rugova.

    “Më kujtohen disa gjëra. Unë kam qenë duke kënduar aty. Patëm dalë jashtë njëherë me bisedu, nëse nuk gaboj.” – tha Vllaznim Mustafa.

    “A ke vërejtur ndonjë grup të njerëzve që kanë qenë nga Shqipëria?” – ishte pyetja e radhës e prokurores Bina-Rugova.

    “Po kanë qenë 3 persona. Kur kanë ardhur nuk i kam pa, kur kanë hy brenda.” – tha Mustafa.

    Ai rrëfeu se ata kishin dalë jashtë dhe se biseda kishte qenë e sjellshme dhe se kishin biseduar me menaxherët, bashkëpunëtorët e lokalit.

    “Kur kanë hyrë brenda prapë e kanë përplasë derën, nëse nuk gaboj të Shqipërisë. Edhe e kanë rrëzu një tavolinë aty. Marrin hygjym me hy zyrë, e përplasin derën.” – tha Mustafa.

    Dëshmitari Mustafa tha se deri në momentin kur kanë dalë jashtë, ata kanë qenë mirë, por kur kanë hyrë brenda kanë qenë të egërsuar.

    “Kur e kam pa tu e përplas derën, kam hy në tualet, derisa ka ardhur Policia. Nëse s’gaboj 20 apo 30 minuta kam qëndruar në tualet.” – tha Mustafa.

    Ndërsa kur kishte dalë ai, Policia kishte qenë duke kontrolluar vendin e ngjarjes.

    “Qysh u dukshin qita personat e Shqipërisë, të Kukësit? A kanë pasë ndonjë karakteristikë?” – e pyeti mbrojtësi i të akuzuarit Dibran Hoxha, avokati Florent Latifaj.

    “Me sa më kujtohet, njëri më i shkurtër, njëri i gjatë dhe tjetri pak i shëndoshë.” – tha Mustafa.

    Ai bëri të ditur në seancën e sotme se Dibran Hoxhën e kishte takuar në fillim të punës dhe në fund e kishte parë me Policinë.

    “Në atë moment, jo. Veç kur kam shku në fillim të punës, po.” – tha Mustafa.

    “Kur kam dalë jashtë banjës, e kam pa veç Dibranin me Polici.” – shtoi tutje Mustafa.

    Shqyrtimi gjyqësor i radhës – lidhur me këtë çështje – pritet të mbahet gjatë muajit shkurt 2025.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës në përbërje të Trupit Gjykues: Kujtim Krasniqi, kryetar i Trupit Gjykues dhe anëtarët, Ngadhnjim Arrni dhe Vesel Ismaili.

    Të akuzuarit – lidhur me vrasjen në “Cobra City” – nuk kishin pranuar fajësinë edhe në shqyrtimin fillestar të mbajtur, më 07.03.2024.

    Dosja e Prokurorisë

    Dibran Hoxha po akuzohet për vrasjen e rëndë të viktimës V.C., më 03.01.2023, në afërsi të lokalit të tij “Cobra City”, në Prizren.

    Sipas Aktakuzës, vrasja ka ndodhur për motive të ulëta të demonstrimit të forcës së paskrupullt, për të gjithë ata që e kundërshtojnë atë.

    Dosja thotë se deri te vrasja çoi një faturë e lartë në lokal, e cila rezultoi me rrahje mes punëtorëve të lokalit dhe viktimës e të dëmtuarve, Rutgen Tsyatkova dhe Arben Basha. Këta të fundit – sipas Dosjes – kanë hyrë në veturë për t’u larguar, por në atë kohë arrin Kobra i cili ishte njoftuar për ngjarjen.

    Kështu, në Dosje thuhet se vetura me viktimën ka qenë duke u nisur dhe në atë moment. Dibran Hoxha e ka hapur derën e shoferit, ku me pistoletë e ka goditur të dëmtuarin Rutgen Tsyatkova.

    Më pas, Dosja thotë se i akuzuari Hoxhaj ka shtënë edhe katër herë, me ç’rast ka goditur viktimën V. Cengu., i cili ka qenë ulur në pjesën e pasme të makinës dhe i cili rrugës për në Spital kishte ndërruar jetë.

    Për këtë, Prokuroria e ngarkon me veprat penale: “vrasje e rëndë” dhe “armëmbajtje pa leje”.

    Roland Susuri dhe Burim Mazreku akuzohen për “manipulim me prova”. Po ashtu, Roland Susuri, Jetmir Badallaj dhe Arben Vezaj akuzohen për “pjesëmarrje në rrahje”. Ndërsa, Roland Susuri dhe Jetmir Badallaj po akuzohen edhe për “armëmbajtje pa leje”.

    Raportimet e KALLXO – LINK .

     

     

  • Gjykimi për “Vjedhjen e organizuar tatimore”, administrohet si provë hulumtimi i emisionit “Jeta në Kosovë”

    Në gjykimin e Lorik Jasharit, Kadri Mustafës dhe Naman Pacollit, të akuzuar për krim të organizuar, shmangie nga tatimi dhe keqpërdorim të autorizimeve ekonomike, në seancën e sotme, 22.01.2025, është administruar si provë hulumtimi “Vjedhja e Organizuar Tatimore” i emisionit “Jeta në Kosovë”.

    Aktakuza ndaj tyre ishte ngritur pas publikimit të këtij hulumtimi.

    Të pandehurit nga Prokuroria Speciale e Kosovës po akuzohen se kanë bashkëpunuar mes vete për të hapur kompani fiktive e duke regjistruar fatura fiktive gjoja se ka pasur shitblerje të mallrave mes kompanive.

    Kryetari i trupit gjykues Valon Kurtaj bëri të ditur se është propozuar që të dëgjohet si provë emisioni “Jeta në Kosovë”.

    Këtë propozim e kishte bërë mbrojtësi i të akuzuarit Lorik Jashari në seancën e kaluar.

    “Trupi gjykues meqenëse ka mundësinë përmes pajisjeve që posedon në sallë të bëjë shikimin e emisionit nga kanali YouTube do të bëjë lëshimin e emisionit nga minuta 08:00 deri 13:26” – tha gjyqtari Kurtaj.

    Pas paraqitjes së kësaj prove nuk pati ndonjë propozim tjetër për dëgjimin e ndonjë dëshmitari nga ana e palëve andaj Gjykata kaloi në administrimin e provave materiale.

    Prokurorja Habibe Salihu propozoi që të konsiderohen të lexuara provat e propozuara në aktakuzë.

    Me këtë propozim të prokurores u pajtuan edhe mbrojtësit e të akuzuarve.

    Po ashtu në seancën e sotme të akuzuarit zgjodhën që të mbrohen në heshtje.

    “Mbrojtjen do ta jap në heshtje, kundërshtoj aktakuzën sepse padrejtësisht akuzohem si themelues i pretenduar i grupit të caktuar” – tha Lorik Jashari.

    Fjalët përfundimtare lidhur me këtë çështje penale pritet të jepen më 03.03.2025.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special në Gjykatën e Prishtinës nga trupi gjykues i përbërë nga Valon Kurtaj – kryetar dhe Vesel Ismaili dhe Lutfi Shala – anëtarë.

    Prokurore e kësaj çështjeje është Habibe Salihu.

    KALLXO.com në vitin 2016 kishte transmetuar trilogjinë “Vjedhja e Organizuar Tatimore”.

    https://www.youtube.com/watch?v=2-CqHnwKEh8&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fkallxo.com%2F&source_ve_path=MjM4NTE

    https://www.youtube.com/watch?v=YrFDsYON1rE&t=1s

    https://www.youtube.com/watch?v=SN3Y5lDziB8&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fkallxo.com%2F&source_ve_path=MjM4NTE

    Në pjesën e dytë të kësaj trilogjie, Jashari kishte mohuar të ketë lidhje me të gjitha veprimet për të cilën e ngarkon aktakuza.

    Sipas aktakuzës së 25.02.2014 të Prokurorisë Speciale, të pandehurit Lorik Jashari, Kadri Mustafa, Xh.M. dhe M.G. (këta dy të fundit kanë ndërruar jetë), kanë kryer veprën penale – krim i organizuar.

    Sipas Prokurorisë, gjatë viteve 2007-2011 Lorik Jashari si kryesues i grupit të organizuar kriminal u ka ndihmuar në regjistrimin e bizneseve “Flaka Com” në emër të Kadri Mustafës. Kurse për Xh.M. ishte regjistruar biznesi me emër “Loni Com”, ndërsa M.G. ka regjistruar biznes me emrin “Yllka Com”.

    Sipas Prokurorisë, regjistrimi i këtyre bizneseve ishte bërë më qëllim që të merren me aktivitete kriminale duke përpiluar fatura fiktive gjoja se është bërë shitja e blerja e mallrave konkrete, duke e dëmtuar sipas Prokurorisë buxhetin e shtetit për 198,707.17 euro.

    Gjithnjë sipas Prokurorisë, i pandehuri Lorik Jashari i ka kontaktuar personat e tjerë të akuzuar, duke qenë se ka aftësi të kontabilitetit dhe i ka udhëzuar personat si të hapet biznesi, si të veprohet në biznes, duke u treguar në detaje me aktivitetet kriminale.

    Jashari sipas Prokurorisë thuhet se pasi që janë udhëzuar tashmë të akuzuarit e tjerë për regjistrimin e bizneseve, u ka siguruar shitës e blerës fiktivë.

    Tutje kishte përgatitur 42 fatura fiktive personalisht në vlerë prej mbi 360 mijë euro.

    Me këto veprime të akuzuarit janë ngarkuar me veprën penale të krimit të organizuar. Kurse për Jasharin edhe për shmangie nga tatimi dhe për keqpërdorim të autorizimeve ekonomike.

    Tutje aktakuza thotë se Jashari si pronar i kompanisë “Lori” në vitin 2008 e ndërron emrin e kompanisë në atë të “Lorlan” SH.P.K.

    Kështu i njëjti gjithnjë sipas Prokurorisë pranon para nga të hyrat e bizneseve fiktive “Flaka Com” dhe kompania “Cini Comerce” dhe deponimet ‘cash’ në vlerë prej mbi 600 mijë euro, të hyrat nga shitblerja e banesave në vlerë prej mbi 300 mijë.

    Prokuroria thotë se Lorik Jashari ka bërë shpëlarje të parave të fituara si më lart duke e ndërtuar një objekt banesor shumëkatësh në vlerë prej afërsisht gjysmë milion euro.

    Pikë tjetër e akuzës për shmangie tatimi e ngarkon të akuzuarin Kadri Mustafa  i cili si pronar i kompanisë “Flaka Com” e ka dëmtuar buxhetin e shtetit në vlerë prej afërsisht 5 mijë euro duke mos deklaruar të ardhurat dhe fitimin e saktë të kompanisë.

    I akuzuari tjetër Naman Pacolli akuzohet për veprën penale të keqpërdorimit të autorizimeve ekonomike.

  • Apeli e kthen në rigjykim rastin e Dushko Arsiqit, i akuzuar për krime lufte në zonën e Prishtinës

    Gjykata e Apelit e ka kthyer në rigjykim rastin ndaj të akuzuarit për krime lufte ndaj popullatës civile në Kosovë gjatë vitit 1999, Dushko Arsiq, i cili ishte shpallur fajtor nga Gjykata e Prishtinës.

    “APROVOHEN si të bazuara ankesat e të akuzuarit D.A dhe e mbrojtësit të tij av. Nebojsha Vlajiç, ndërsa aktgjykimi i Gjykatës Themelore në Prishtinë – Departamenti Special, PS.nr.46/22 i datës 22.03.2024, ANULOHET dhe lënda kthehet në rigjykim dhe rivendosje” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Të akuzuarit D.A i vazhdohet masa e paraburgimit deri në vendimin ardhshëm nga Gjykata Themelore – Departamenti Special” – thuhet tutje në vendimin e Apelit.

    Arsiq ishte dënuar nga Gjykata e Prishtinës me 13 vjet burgim.

    Shpallja e aktgjykimit për këtë rast ishte bërë nga gjyqtari Vesel Ismaili në Gjykatën e Prishtinës.

    Kundër vendimit të Gjykatës së instancës së parë ankesë brenda afatit ligjor kishte paraqitur përfaqësuesi i të dëmtuarit Artan Krasniqit, avokati Arsim Krasniqi, për shkak të vendimit lidhur me sanksionin penal, me propozim që Gjykata e Apelit të miratojë ankesën dhe ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar lidhur me sanksionin penal dhe të akuzuarit t’i shqiptojë dënim më të rëndë.

    Po ashtu ankesë kundër vendimit të Gjykatës Themelore kishte paraqitur edhe i akuzuari Dushko Arsiq me pretendimin se ka pasur shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, vërtetimit të gabuar dhe jo të plotë të gjendjes faktike, dhe shkeljes së ligjit penal me propozim që Gjykata e Apelit e Kosovës të aprovojë ankesën, ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar, dhe atë ta lirojë në mungesë të provave.

    Ankesë ka paraqitur edhe mbrojtësi i të akuzuarit Dushko Arsiq, avokati Nebojsha Vllaiq, me pretendimin se ka pasur shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, vërtetim të gabuar dhe jo të plotë të gjendjes faktike, shkeljes së ligjit penal dhe për shkak të vendimit mbi sanksionin penal, me propozim që Gjykata e Apelit e Kosovës ta aprovojë ankesën, ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar, ashtu që të akuzuarin ta lirojë në mungesë të provave apo lëndën ta kthejë në rigjykim dhe rivendosje.

    Prokuroria e Apelit me parashtresën e datës 18.06.2024 ka propozuar që ankesa e përfaqësuesit të të dëmtuarit Artan Krasniqit, avokatit Arsim Krasniqi, të hidhet poshtë si e palejuar, ndërsa ankesa e ushtruar nga i akuzuari Dushko Arsiq dhe mbrojtësit të tij, avokati Nebojsha Vllaiq, të refuzohen si të pabazuara, ndërsa aktgjykimi i ankimuar të vërtetohet.

    “Gjykata e Apelit, analizoi aktgjykimin e ankimuar së bashku me shkresat e lëndës, detyrimisht në kuptim të dispozitës së nenit 394 par.1 të KPPR-së, vlerësoi pretendimet ankimore të akuzuarit dhe mbrojtësit të tij si dhe përgjigjet në ankesat e ushtruara dhe gjeti se: Ankesat e të akuzuarit D.A dhe e av. Nebojsha Vllaiç janë të bazuara, ndërsa ankesa e të dëmtuarit A.K, e paraqitur përmes av. Arsim Krasniqi konsiderohet jo lëndore.” – thuhet në vendimin e Apelit.

    Ky vendim është marrë nga trupi gjykues i përbërë nga Vaton Durguti – kryetar, dhe Bashkim Hyseni dhe Kreshnik Radoniqi– anëtarë.

    Gjetjet e Gjykatës së Apelit

    Gjykata e Apelit pas analizimit të aktgjykimit të ankimuar së bashku me shkresat e lëndës, duke vlerësuar pretendimet ankimore në ankesa, ka gjetur se aktgjykimi i ankimuar është përfshirë me shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, të pretenduara në ankesën e mbrojtësit të të akuzuarit dhe në ankesën e të akuzuarit, aktgjykimit i mungojnë arsyet për faktet vendimtare, nuk janë vlerësuar në mënyrë të plotë dhe gjithëpërfshirëse dëshmitë dhe provat, nuk janë dhënë shpjegimet e nevojshme lidhur me kontradiktat në përmbajtjen e tyre.

    Në vendimin e Apelit thuhet se sipas pikëpamjes së kolegjit ekzistojnë edhe shkelje në relacion me gjendjen faktike në raport me faktet vendimtare që kanë të bëjnë me identifikimin e të akuzuarit Dushko Arsiq, si dhe me rrethanat se i dëmtuari Artan Krasniqi çka u kishte thënë dëshmitarëve për ngjarjen, se a kishte përmendur emra, se kush e kishte keqtrajtuar nga paramilitarët serbë dhe veprimet që i kishin ndërmarrë ndaj të ndjerit I.Sh.

    “Sipas Kolegjit është e rëndësishme të kujtohet se deklaratat e veçanta të dëshmisë së dëmtuarit Artan Krasniqi, dhe dëshmitarëve të dëgjuar në këtë proces nuk mund të vlerësohen në mënyrë të izoluar, por besueshmëria, saktësia dhe vërtetësia do të çmohet pas vlerësimit të tërësishëm të dëshmive të bëra gjatë hetuesisë dhe në shqyrtimin gjyqësor” – thuhet në vendimin e Apelit.

    Tutje në vendimin e Apelit thuhet se në rastin konkret i dëmtuari Artan Krasniqi është dëgjuar disa herë, në Polici, Prokurori dhe gjatë shqyrtimit gjyqësor.

    Përderisa në dëshminë e tij rreth ngjarjes është konsistent në përshkrimin e ngjarjes së datës 20.04,1999, në fshatin Butovc, të komunës së Prishtinës, në vendin e quajtur “Varrezat e Maqedoncëve” derisa viktima ka qenë duke ecur, e kanë gjuajtur me pushkë automatike dhe pasi që e kanë goditur e kanë urdhëruar të dëmtuarin Artan Krasniqi, atëkohë 15-vjeçar, që trupin e viktimës B.Sh. ta mbajë në shpinë.

    Megjithatë, sipas vendimit të Apelit, në dëshmitë e tij ka paqartësi për faktin nëse dhe si e kishte njohur më parë të akuzuarin Dushko Arsiq.

    Kolegji mendon si çështje vendimtare për të shqyrtuar në këtë proces është nëse i dëmtuari e ka identifikuar të akuzuarin në mënyrë të saktë dhe të sigurt.

    Në procesverbalin e datës 15.12.2021, në pyetjet e prokurorit, i dëmtuari Artan Krasniqi është përgjigjur se nuk e ka njohur asnjëherë dhe se nuk e ka takuar më parë të pandehurin.

    Në vendim të Apelit thuhet se kur është pyetur nga avokati mbrojtës i të akuzuarit se a e ka njohur të akuzuarin Dushko Arsiq para datës 20.04.1999, apo e keni njoftuar ditën kur ka ndodhur ngjarja e përmendur në këtë rast, i dëmtuari është përgjigjur: “Unë asnjëherë nuk e kam njohur të pandehurin më parë, në momentin kritik unë të pandehurin e kam takuar për herë të parë”.

    Tutje, sipas vendimit të Apelit, kur është pyetur: “A e njeh këtë person nga dita kur të ka sulmuar apo më herët, meqë sot në deklaratë thatë se nuk e keni njohur asnjëherë më parë?”, i njëjti është përgjigjur: “Unë si fytyrë para lufte e kam parë në Kolovicë, por përgjigjja ime ishte në kontekstin se nuk kam pasur asnjë kontakt me të para lufte”.

    Ndërsa tutje në vendim të Apelit thuhet se në deklaratën e dhënë në Polici më 23.09.2021, Artan Krasniqi kur është pyetur t’i sqarojë rrethanat e rastit, ai është përgjigjur: “Para syve të mi është shfaq një fytyrë e njofshme për mua, kojshiu Dushko Arsiq nga lagjja e Kolovicës”.

    Andaj, gjithnjë sipas vendimit të Apelit, lidhur me çështjen e identifikimit, kolegji sjell në vëmendje për të kuptuar dobësitë e përceptimit njerëzor, madje edhe te dëshmitarët në dukje të sigurt, të cilët pretendojnë se kanë identifikuar një të akuzuar, pa pasur mundësinë e mjaftueshme për të vërtetuar vëzhgimet e bëra.

    Po ashtu në vendimin e Apelit  thuhet se i dëmtuari Artan Krasniqi kishte deklaruar se Dushko Arsiq kishte qenë me shami të zezë në kokë, në krah të uniformës ka pasur emblemën me katër C, prej armatimit ka pasur “Kallashnikov”, ndërsa në shpinë “ranac” dhe një qyngë “Zola”, si dhe të veshur ka pasur maicë me ngjyrë me lara sikur uniforma.

    Tutje në vendimin e Apelit thuhet se Gjykata e shkallës se parë thekson: “të dëmtuarit qartë i kujtohen detajet e uniformave, dhe të armatimit të cilët kane bartur paramilitarët e tjerë serbë… dhe të njëjtën deklaratë e ka dhënë në shqyrtimin gjyqësor duke e bindur gjykatën ne kredibilitetin e tij”.

    “Gjykata e shkallës së parë duhet të japë arsye dhe shpjegim ezaurues për rrethanat të cilat e ka parë i dëmtuari – dëshmitari, i cili e përshkruan të akuzuarin “me shami në kokë dhe të uniformuar me maicë me lara..”, rrethana të cilat objektivisht e vështirësojnë identifikimin e një personi, për rrjedhojë mungojnë arsyet se si gjykata arriti në konkludimin për një identifikim të saktë, dhe se cilët ishin faktorët shtesë të cilët i mbizotëronin këto vështirësi në favor të identifikimit” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Për rrjedhojë, Kolegji konkludon se Gjykata e shkallës së parë duhet të ketë parasysh nevojën për një kujdes të veçantë kur peshon vlerën provuese të dëshmisë së identifikimit pamor” – thuhet tutje në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Sipas vendimit të Apelit, dëshmitari Rafet Shala në deklaratën e tij të dhënë në Polici më 07.10.2021 kur është pyetur se “A ka treguar ky djali i ri që ka ardhur në shtëpinë tënde se kush kanë qenë personat që e kanë vrarë vëllain tuaj B.Sh.?”, ai ishte përgjigjur: “Ai më pat thënë që pasi serbët e kishin pasë zënë edhe atë, e kishin pasë maltretuar dhe rrahur, i kishin pasë thënë “herë po të vrajmë e here jo s’po të vrajmë”, por ai i kishte pasë njohur ata serbë? E di që ka përmendur emrat e atyre serbëve, por kurrë nuk mund t’i kujtoj emrat që na pat thënë.”

    Tutje, sipas vendimit të Apelit, në dëshminë e dhënë në Polici më 18.01.2022 kur është pyetur se “A të ka thënë diçka Artan Krasniqi në lidhje me personat që e kanë vrarë vëllain tuaj B.Sh.?”, Rafeti është përgjigjur: “Artan Krasniqi më ka pasë thënë, se serbët e Butovcit e kanë vra”, dhe në pyetjen: “A ka pëmendur Artan Kasniqi ndonjë emër konkret të atyre serbëve, të cilët dyshohet se e kanë varë vëllanë tuaj?”, ai është përgjigjur: “Jo, atëherë mua nuk më ka përmendur ndonjë emër, sepse ai kishte pasë qenë i humbur dhe nga atëherë ai ka mbetë me të meta fizike”.

    Në vendim të Apelit thuhet po ashtu se më tej në shqyrtimin gjyqësor dëshmitari Rafet Shala është pyetur nga prokurori: “nëse të kujtohet, mos ka përmendur ndonjë emër të atyre paramilitarëve ose mos të ka thënë se e njeh dikënd?”, Rafeti ishte përgjigjur: “Me sa më kujtohet, ka thanë me një emër Dushko Arsiq, pasi Artan Krasniqi më tha se ai gaboi e heku maskën dhe pasi e ka hekur maskën, unë e kam njohur. Këto fjalë m’i ka thanë Artan Krasniqi”. Po ashtu kur dëshmitari është pyetur: “më 18.01.2021, kur polici ju ka pyetur Artan Krasniqi a e ka përmend ndonjë emër konkret të atyre serbëve për të cilin dyshoni se e kanë vrarë vëllanë tuaj, si është e mundur që sot thoni që e ka përmendur emrin Dushko Arsiq?”, dëshmitari është përgjigjur: “Nuk m’u ka kujtuar emri në atë moment kur kam qenë në polici, se kam qenë në stres, kurse sot më kujtohet se më ka treguar Artan Krasniqi”. Përsëri kur është pyetur se “ju keni dhënë edhe një dëshmi më 07.10.2021, as atëherë nuk keni përmendur emër, pse atëherë nuk e keni thanë atë emër?”, i njëjti është përgjigjur: “Nuk m’u ka kujtuar se kam qenë në stres”.

    Në gjetjet e Gjykatës së Apelit thuhet se kolegji ka vërejtur se dëshmia e dëshmitarit Rafet Shala ka evoluar në çdo deklarim të tij lidhur me faktin se çka i ka thënë i dëmtuari Artan Krasniqi për vrasjen e vëllait të tij I.Sh.

    “Gjykata e shkallës së parë këtë dëshmi e konsideron si të rëndësishme për të mbështetur dëshminë e të dëmtuarit A.K, në raport me identifikimin e të akuzuarit D.A.” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Tutje në gjetjet e Gjykatës së Apelit thuhet se aktgjykimi përmban shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, në rigjykim dhe rivendosje gjykata e shkallës së parë posaçërisht të bëjë vlerësimin e dëshmisë së të dëmtuarit Artan Krasniqi, dhe dëshmive të dëshmitarëve të tjerë në raport me identifikimin e të akuzuarit, t’i shpjegoj mospërputhjet dhe paqartësitë në dëshmitë e tyre gjatë hetuesisë dhe shqyrtimit gjyqësor.

    “Aktgjykimi përmban shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale nga neni 384 par. 2 nënpar. 7 lidhur me nenin 369 par.7 të KPPRK-së, në rigjykim dhe rivendosje gjykata e shkallës së parë posaçërisht të bëjë vlerësimin e dëshmisë së të dëmtuarit A.K., dhe dëshmive të dëshmitarëve tjerë në raport me identifikimin e të akuzuarit, t’i shpjegojë mospërputhjet dhe paqartësitë në dëshmitë e tyre gjatë hetuesisë dhe shqyrtimit gjyqësor, të japë përgjigje në pretendimet lidhur me raportin e ekzaminimit të fragmenteve metalike në aspektin balistik, AFK/2022-3761/3647 i datës 11.11.2022, si dhe të marrë parasysh vërejtjen lidhur me përshkrimin e veprimeve inkriminuese të të akuzuarit të potencuara në këtë aktgjykim në funksion të konkretizimit dhe specifikimit të këtyre veprimeve” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Gjykata të kujdeset që përshkrimi faktik i veprimeve inkriminuese në dispozitiv të aktgjykimit, të jetë në pajtueshmëri me provat të cilat janë administruar gjatë shqyrtimit gjyqësor. Gjykata e shkallës së parë duhet t’i eliminojë shkeljet e sipërcituara, pas vlerësimit të plotë të të gjitha provave një nga një dhe në unitetin e tyre të arrij në përfundime të qarta për faktet vendimtare që derivojnë nga materiali provues, pastaj të vendosë në mënyrë të drejtë e të ligjshme“ – thuhet tutje në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Kujtojmë se Arsiq nuk e kishte pranuar fajësinë për akuzat e ngritura nga Prokuroria.

    Dosja e Prokurorisë

    Sipas aktakuzës së siguruar nga KALLXO.com, Dushko Arsiq së bashku me pjesëtarë të tjerë të Policisë serbe dhe grupe paramilitare, në periudhën e luftës, më saktësisht në muajt janar-qershor 1999 ka marrë pjesë në dëbimin dhe shpërnguljen me dhunë të qytetarëve të Prishtinës.

    Tutje të njëjtit kanë filluar të bëjnë plaçkitjen e shtëpive, e më pastaj të njëjtave ua kanë vënë flakën me qëllim të dëmtimit të tyre e po ashtu ka marrë pjesë në keqtrajtimin e shqiptarëve dhe disa prej tyre i kanë plagosur e disa prej tyre i kanë vrarë, thuhet në aktakuzë.

    “I akuzuari ka marrë pjesë në ekzekutimin e viktimave, tani të ndjerit B.Sh., ashtu që me 20.02.1999 në fshatin Butovc, derisa viktima ka qenë duke ecur të njëjtin e kanë gjuajtur me arme automatike dhe pasi që e kanë goditur, e kanë urdhëruar të dëmtuarin A.K. që në atë kohë ishte vetëm 15-vjeçar që trupin e B.Sh. ta mbajë në shpinë”- thuhet tutje në aktakuzë.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, i akuzuari Dushko Arsiq në po të njëjtë datë dhe vendin e njëjtë fillimisht e ka ndalur të dëmtuarin A.K. që ishte 15-vjeçar, i akuzuari së bashku me ushtarët serbë dhe paramilitarët urdhërojnë të dëmtuarin që të heqë çantën që e ka pasur në shpinë e më pastaj i akuzuari i del prapa shpine dhe e godet të dëmtuarin me tytë të automatikut në pjesën e poshtme të shpinës.

    “Pas goditjes të të akuzuarit i dëmtuari bie në tokë pastaj të njëjtit fillojnë ta maltretojnë, torturojnë dhe keqtrajtojnë fizikisht e psiqikisht. Pastaj i dëmtuari vëren dy persona tjerë të nacionalitetit serb të cilët i njeh, Dragan Niçiq dhe Boban (mbiemri nuk i kujtohet), dhe i dëmtuari i pyet që të dy: “Pse bre kojshi kjo kështu?”. Bobani përgjigjet: “Komsho bre komshija, gje je Amerika’ (Kujt bre fqinj, ku është Amerika, çfarë fqinji)”.

    Sipas aktakuzës, me këto veprime i njëjti ka kryer veprën penale – krime lufte kundër popullatës civile.

  • Gjykimi ndaj të akuzuarit për krime lufte në Ozdrim të Pejës, dëshmitarja rrëfen për vrasjen e prindërve, motrës dhe gjyshes së saj

    Në gjykimin e Millorad Gjokoviqit, i cili nga Prokuroria Speciale e Kosovës akuzohet për krime lufte kundër popullatës civile gjatë luftës së fundit në Kosovë, në seancën e së hënës, 20.01.2025, janë dëgjuar dy dëshmitare.

    I pandehuri Millorad Gjokoviq akuzohet se gjatë viteve 1998-1999 në fshatin Ozdrim të Pejës dhe fshatrat përreth, në kundërshtim me rregullat e së drejtës ndërkombëtare, kishte aplikuar masat e vrasjes, bastisjes, rrahjes, keqtrajtimit, arrestimit, torturës, trajtimit në mënyrë mizore dhe çnjerëzore.

    Dëshmitarja Albina Krasniqi deklaroi se gjatë luftës viteve 1998-1999 ka qenë në fshatin Zahaq, ndërsa në fshatin Ozdrim, në shtëpinë e saj, është kthyer pasi kishte përfunduar lufta.

    Dëshmitarja deklaroi se kur ishte kthyer në shtëpi e kishte parë shtëpinë e djegur dhe vendet ku ishin vrarë familjarët e saj.

    “Aty e kam pa shtëpinë e djegur, aty u kanë dhoma ku janë vra nana edhe motra. Ka pasë shumë plumba. Edhe në korridor u vra baba dhe gjyshja. Një pjesë e korridorit u kanë krejt e gjakosur” – tha ajo.

    Dëshmitarja deklaroi se më 07.05.1999 i ishin vrarë prindërit, motra dhe gjyshja, ndërsa ajo më 17.06.1999  kishte kuptuar për vrasjen e tyre, dhe këtë e kishte kuptuar nga një familjar i saj.

    Dëshmitarja Albina Krasniqi tha se trupat se familjarëve të saj ende nuk janë gjetur.

    Në pyetjen e prokurores Ajshe Ferati se a e kishte kuptuar se kush kanë qenë vrasësit e familjes së saj, dëshmitarja Krasniqi tha se e ka kuptuar dhe se pjesë e asaj vrasje është edhe i akuzuari Gjokoviq.

    “Po, e kam kuptu, ka qenë Çeda, Çedomir mbiemrin nuk e di, pjesë e asaj vrasje është edhe personi këtu”- tha dëshmitarja Krasniqi.

    “Pse po mendon që Çedomiri është vrasësi i familjes tuaj?” – ishte pyetja e radhës nga prokurorja Ferati.

    “Është shume e qartë, se ai gjithmonë ka qenë kundër familjes time, sepse me prindin tim kanë pasë gjithmonë konflikte, sepse ne jemi kanë kojshi”- u përgjigj dëshmitarja Krasniqi.

    Në pyetjen se a e kishte njohur më herët të pandehurin Gjokoviq, dëshmitarja tha se ajo personalisht nuk e ka njohur.

    “Nuk e kam njoftë personalisht unë, po e kam njoftë në bazë të fjalëve të babës, se ka qenë një periudhë në vitin 1998, e di saktë që e ka përmend prindi jem që ky personalisht i ka thanë: “Kam me të vra, kam me të zhdukë me familje’”- tha dëshmitarja Krasniqi.

    Tutje, dëshmitarja Krasniqi tha se të pandehurin nuk e ka njohur me emër, mirëpo e ka njohur me pseudonimin si “Mici”.

    Tutje, në seancë u dëgjua edhe dëshmitarja Elmira Nurkoviq, e cila deklaroi se gjatë vitit 1998 kishte qenë në Mal të Zi, ndërsa në vitin 1999 kishte qenë në Ozdrim në shtëpinë e saj.

    Dëshmitarja Nurkoviq deklaroi se më 07.05.1999 kishte qenë në shtëpi me nënën dhe motrën e saj dhe tha se në shtëpinë e saj kishte ardhur një grup i forcave serbe dhe i kishin kërkuar shtëpitë e Krasniqëve.

    Dëshmitarja Nurkoviq tha se në ditën e shtatë pas ditës tragjike te shtëpia e Z.K.  kishte parë se kishte ardhur një ‘kombi’, ishin sjellë 4 herë dhe kishin sjellë diçka me thasë.

    E pyetur se a e kishte njohur të akuzuarin Millorad Gjokoviq, dëshmitarja Nurkoviq tha së për të kishte dëgjuar dhe e kishte ditur se ku kishte punuar, mirëpo kishte dëgjuar nga një fqinje e saj që i akuzuarit Gjokoviq kishte qenë prezent në ditën kritike, por që ajo personalisht nuk e kishte parë.

    Seanca e radhës për këtë çështje penale është e caktuar për më 21.01.2025.

    Kjo çështje penale po gjykohet nga trupi gjykues i përbërë nga Valon Kurtaj – kryetar dhe dy anëtarët, Arben Hoti dhe Vesel Ismajli.

    Çfarë thotë dosja e Prokurorisë?

    Sipas dosjes së Prokurorisë, i pandehuri gjatë kohës së luftës në Kosovë, gjatë viteve 1998-1999, në fshatin Ozdrim të Pejës dhe fshatrat përreth, në kundërshtim me rregullat e të drejtës ndërkombëtare kishte aplikuar masat e vrasjes, bastisjes, rrahjes, maltretimit, arrestimit, torturës, trajtimit në mënyrë mizore dhe çnjerëzore.

    Sipas aktakuzës, i njëjti tutje kishte dëbuar dhe deportuar dhjetëra civilë shqiptarë si dhe kishte aplikuar masat e mbajtjes në kushte të skllavërisë. Personat që kanë qenë të dëmtuar nga këto veprime të të pandehurit kanë qenë shqiptarë, të cilët nuk kanë marrë pjesë në konflikt.

    Tutje sipas aktakuzës, i pandehuri në mëngjesin e majit të vitit 1999, duke marrë pjesë së bashku me forcat ushtarake, policore dhe paramilitare serbe, fillimisht e kishin rrethuar fshatin Ozdrim, e pastaj kishin filluar një ofensivë ushtarake-policore.

    Në aktakuzë thuhet se fshati ishte rrethuar e më pas ishte sulmuar nga tri drejtime nga forcat ushtarake-policore serbe. Nga këto veprime kishin mbetur të vrarë gjashtë persona, të cilët ishin civilë të nacionalitetit shqiptar e tre të tjerë kishin mbetur të plagosur. Tre të fundit pas plagosjes ishin dërguar fillimisht në Spitalin e Pejës e më pas sipas aktakuzës ishin ekzekutuar dhe ishin varrosur në fshatin Lutogllavë.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, pesë persona të tjerë gjatë kësaj ofensive ishin vrarë por trupat e tyre asnjëherë nuk janë gjetur dhe sot figurojnë në listën e personave të pagjetur.

    Tutje në aktakuzë thuhet se në po të njëjtin aksion ushtarako-policor, ku bën pjesë edhe i pandehuri, rreth 40 persona u arrestuan të cilët u dërguan në një garazh të quajtur “Shupa e Shemit”,  vend ky i cili gjendej pranë nënstacionit policor në Ozdrim dhe aty të njëjtit ishin mbajtur për rreth 3 ditë në kushte çnjerëzore në kundërshtim me të gjitha rregullat e të drejtës ndërkombëtare.

    Në aktakuzë thuhet se të njëjtit ishin privuar nga ushqimi dhe uji i pijshëm, duke i torturuar fizikisht të arrestuarit, e ku pas tri ditëve, vetëm 12 prej tyre ishin liruar. Kurse 28 të tjerët i kishin ndarë në tri grupe, i kishin transportuar në Pejë, në një shtëpi private ku kishte qenë e vendosur komanda e ushtrisë serbe.

    Dosja e Prokurorisë shpjegon se të njëjtit ishin marrë në pyetje duke u torturuar e keqtrajtuar në mënyre mizore deri në momentin kur i kishin dërguar në burgun e Pejës, e nga aty i kishin dërguar në burgun e Leskovcit në Serbi, ku kishte vazhduar tortura dhe deri sa në fund ishin liruar pas përfundimit të luftës me ndihmën e Kryqit të Kuq.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998-1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq, ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë.

    Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

  • Dëshmia e Nait Hasanit në gjykimin ndaj të akuzuarit për masakrën e Dubravës

    Në gjykimin ndaj Gavrilo Milosavleviqit, i akuzuar për masakrën në Burgun e Dubravës, në seancën e së enjtes 16.01.2025 ka vazhduar dëshminë dëshmitari Nait Hasani. Hasani dëshminë e tij e kishte dhënë edhe më datë 04.11.2024.

    I pandehuri Gavrilo Milosavleviq po akuzohet se në cilësi të zyrtarit në Burgun e Dubravës, individualisht dhe në bashkëkryerje me persona të tjerë, kishte aplikuar masa represive të vrasjes, rrahjes, maltretimit, torturës, trajtimit në mënyrë mizore dhe çnjerëzore ndaj të burgosurve civilë të nacionalitetit shqiptar.

    Dëshmitari Nait Hasani deklaroi se nga data 21 maj 1999 deri më datë 24 maj 1999 në burgun e Dubravës kanë qenë të bombarduar, të vrarë dhe të plagosur.

    Dëshmitari Hasani deklaroi se në burgun e Dubravës atë e kanë nxjerrë nga dhoma 5 gardianë dhe e kanë torturuar në forma të ndryshme.

    “Mua më kanë torturuar në forma të ndryshme duke më fyer me nanë, babë, grua e motër, për atë që ne kemi bërë kundër Serbisë”- tha dëshmitari Hasani.

    Dëshmitari Hasani deklaroi se gardianët kanë qenë me uniforma dhe se me emra nuk i ka njohur, mirëpo shokët e tij të cilët kanë qenë më herët në burgun e Dubravës i kanë njohur dhe i kanë identifikuar me emra gardianët.

    Tutje, dëshmitari Hasani deklaroi se Shoqata e të Burgosurve më 19 janar 2007 ka bërë kallëzim penal në Prokurorinë Publike të Qarkut në Pejë, duke thënë se që 17 vite e kanë bërë këtë kallëzim penal dhe që i vjen mirë që sot po merr një përfundim.

    Dëshmitari Hasani tutje tha se ky kallëzim penal është bërë ndaj Drejtorisë së Burgut të Dubravës, gardianëve dhe të burgosurve serbë që kanë marrë pjesë drejtpërdrejt në vrasje. Ai tha se janë 32 të pandehur, por që në mesin e tyre nuk është edhe i akuzuari Milosavleviq, pasi që nuk i kanë pasur të dhënat e tij sipas listës që e kanë pasur.

    Lidhur më këtë, mbrojtësi i të akuzuarit Gavrilo Milosavleviq, avokati Nebojsha Vllaiq kërkoi që ky kallëzim penal të vendoset në shkresa të lëndës si provë.

    Këtë propozim të avokatit Vllaiq, prokurorja Ajshe Ferati tha që të mbetet në diskrecion të gjykatës, duke marrë parasysh se për këtë ende nuk kanë përfunduar hetimet.

    Ndërkaq, kryetari i trupit gjykues Vesel Ismaili tha se kur të arrijnë në fazën e administrimit të provave , sigurisht që do të pajiset edhe pala mbrojtëse me këtë shkresë.

    Gjykimi ndaj të akuzuarit për masakrën në burgun e Dubravës – 16.01.2025 – Foto – Adile Agushi – KALLXO.com

    Ndryshe, në këtë seancë ishte paraparë që pyetje për dëshmitarin Hasani të parashtrojë mbrojtja e të akuzuarit Milosavleviq, mirëpo të njëjtit deklaruan se nuk kanë pyetje.

    Në këtë seancë ishte paraparë të vazhdojë dëshminë edhe dëshmitari Ukë Thaqi, mirëpo për të njëjtin kryetari i trupit gjykues Vesel Ismaili njoftoi se dëshmitari Thaqi nuk ka mundur të paraqitet në seancë për shkak të gjendjes shëndetësore të tij.

    Kryetari i trupit gjykues Vesel Ismaili njoftoi se seanca e caktuar për datën e nesërme 17.01.2025 anulohet për arsye se gjyqtarët e Departamentit Special janë të obliguar të marrin pjesë në një punëtori të organizuar nga Këshilli Gjyqësor i Kosovës.

    Ndërsa seancat e radhës për këtë çështje penale u caktuan për në muajin shkurt dhe mars 2025.

    Kjo çështje penale po gjykohet nga Vesel Ismaili – kryetar, anëtarët Arben Hoti dhe Kujtim Krasniqi.

    Aktakuza ndaj të pandehurit Gavrilo Milosavleviq ishte ngritur më 29.11.2023, ndërsa shqyrtimi fillestar ishte mbajtur më 07.12.2023.

    Gjatë shqyrtimit fillestar i akuzuari Milosavleviq pas leximit të aktakuzës nga Prokuroria kishte deklaruar se e ka kuptuar veprën për të cilën po akuzohet mirëpo kishte deklaruar se nuk ndihet fajtor.

    Çfarë thotë dosja e Prokurorisë?

    Sipas dosjes së Prokurorisë, në periudhën kohore 1998-1999, gjatë kohës së luftës në Kosovë, i pandehuri Gavrilo Milosavleviq në cilësi të zyrtarit në Burgun e Dubravës individualisht dhe në bashkëkryerje me persona të tjerë kishte aplikuar masa represive të vrasjes, rrahjes, maltretimit, torturës, trajtimit në mënyrë mizore dhe çnjerëzore ndaj të burgosurve civilë të nacionalitetit shqiptar.

    Sipas aktakuzës, Gavrilo Milosavleviq në bashkëkryerje me njësitë policore serbe kishin kryer vrasjen masive të të burgosurve shqiptarë, me ç’rast në ditën e incidentit kishin urdhëruar që në oborrin e burgut, i njohur si fusha e sportit”, të dalin 1 mijë të burgosur, me arsyetimin se do t’i numëronin të burgosurit dhe do t’i dërgonin në ndonjë vend tjetër më të sigurt për t’i mbrojtur të burgosurit nga bombardimet e NATO-s.

    Tutje, sipas aktakuzës, menjëherë pas rreshtimit të të burgosurve njësitë policore serbe i kishin gjuajtur me të gjitha llojet e armëve, si “Kallashnikov”, mitraloz, mortajë dhe armë të tjera, kurse nga mbrapa murit të burgut me granata dore.

    Nga ky operacion i vrasjes, i cili kishte filluar nga 22.05.1999 dhe kishte zgjatur deri me 24.05.1999, si rezultat i këtyre sulmeve kishin mbetur të vrarë 109 të burgosur dhe 108 të burgosur kishin mbetur të plagosur.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, i akuzuari Milosavleviq në bashkëkryerje me zyrtarë të tjerë ushtarakë serbë kishin shkuar thuajse çdo ditë në pavijonet “B” dhe “C” (pavijonet e Burgut të Dubravës), duke i rrahur në mënyrë mizore dhe çnjerëzore të burgosurit civilë shqiptarë, duke i ofenduar dhe maltretuar fizikisht dhe psiqikisht, pa ndonjë arsye, vetëm për faktin se ishin shqiptarë.

    Për këto veprime, i akuzuari Gavrilo Milosavleviq akuzohet se në bashkëkryerje ka kryer veprën penale – krim i luftës kundër popullsisë civile.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq, ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni në link.