Ballina

Etiketë: rrahman beqiri

  • Rrëfimet e dëshmitarëve në gjykimin ndaj Millosh Pleskoviqit, i akuzuar për krime lufte në zonën e Prizrenit

    Në gjykimin ndaj të pandehurit Millosh Pleskoviq, i cili akuzohet për krime lufte kundër popullsisë civile gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit, përveç Xhenger Canës dhe Haxhi Canës në seancën e 14.01.2025 kanë dëshmuar edhe dy dëshmitarë të tjerë.

    Millosh Pleskoviq akuzohet se më 01.09.1998 në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov”, me ç’rast ishin vrarë 3 civilë, të cilët ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Fillimisht dëshminë e nisi Bashkim Kastrati, i cili gjatë marrjes në pyetje nga prokurori tregoi se gjatë kohës së luftës 1998-1999 kishte qenë në Prizren.

    Lidhur me ditën kritike ai tregoi se nga ora 06:45 ishin nisur për të marrë dru në mal dhe në momentin kur kishin mbërri në kodër, ai si më i vjetri në mesin e tyre u kishte thënë po ulemi po pushojmë pak ndërsa pasi që kishin pushuar e pirë nga një cigare ishin nisur për të shkuar lart.

    “Kur erdhëm në gjysmë të rrugës ishte një ‘potok’ dhe pak pa ardhur te ‘potoku’ u dëgjua një zhurmë e pushkës nga një e shtënë e unë bërtita: “Çka u bo? Çka u bo?” – tha Bashkim Kastrati.

    Ndërsa pasi që kishte arritur në mëhallë, në shtëpi,  pas 30 minutave, sipas tij, kishin nisur rafalët e automatikëve.

    “Qat’herë janë vrarë ata, ndërsa trupat e tyre janë shku me thasë i kanë marrë” – tha dëshmitari.

    “A ke arritë me pa ndonjë pjesëtar të Policisë serbe” – pyeti prokurori Kastriot Memaj.

    “Jo, veç i kam dëgju të shtënat” – tha Kastrati.

    Dëshmitari tregoi se gjatë kohës kur ishin duke ikur kishte pësuar lëndime, edhe se e ka shenjën në ballë në anën e majtë, ndërsa pasi kishte arritur të largohej nga aty, Xhenger Cana i kishte thënë: “Ik se Policia dhe Ushtria serbe”.

    “Xhengeri e ka njoftë, Xhengeri e ka pa këtë (drejtohet nga i akuzuari)” – tha dëshmitari Kastrati.

    “Ndërsa ne nuk kemi parë asgjë” – shtoi tutje Kastrati.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se para luftës e kishte njohur të akuzuarin si fëmijë pasi i njëjti është rritur në mëhallën e tyre.

    “Po, si fëmijë është rritë në mëhallën tonë” – tha Kastrati.

    “Para lufte kur e ke njoftë qysh është dukur? – e pyeti prokurori Memaj.

    “Përafërsisht njësoj, mund të them se tani po duket më i plakur” – tha Kastrati.

    Ndërsa në fund të dëshmisë tha se prej luftës e tutje nuk e kishte parë më të akuzuarin.

    Seanca vazhdoi më dëshminë e dëshmitarit të dytë Ilir Bojaxhiu, i cili gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më  01.09.1998, 3 viktimat dhe 3 dëshmitarët e tjerë kishin shkuar të merrnin dru në mal.

    “Unë mund të deklarohem se së pari ata kanë qenë civilë të armatosur. Më 01.09.1998, 3 viktimat edhe 3 dëshmitarët e tjerë janë ngritur me shku me marrë dru në mal” – tha Kastrati.

    Tutje gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më vonë duke shkuar në mal kanë hasur në forcat policore dhe kur kishin hasur në forcat paramilitare i kanë ndaluar aty mirëpo njëri nga dajat e Xhengerit (Canës) kishte arritur ta shtyjë Xhengerin që të largohet prej atij vendi dhe kishte arritur të largohej nga ai vend.

    Më pas kur kishte arritur Xhenger Cana në lagjen e tyre e kishte njoftuar për rastin.

    “Po atë ditë Xhenger Cana na ka treguar që për këtë person që është para juve këtu që e ka parë në vendngjarje dhe prej aty ne i kemi besuar se Xhengeri ka qenë i vetëdijshëm dhe i sigurt që ky person ka qenë pjesëmarrës në atë vrasje” – tha dëshmitari.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se trupin e vëllait tij të ndjerë F.B. nuk kishte pasur mundësi ta shihte.

    “Terreni se ku kishte ndodhur ngjarja është si luginë, duhet disa kodra me i kalu për të arritur në atë vend. Ai vend aty ka qenë pyll ku këta kanë shku me pre nga një dru për nevoja familjare” – shtoi ai.

    Pasi që një nga viktimat lidhur me ditën kritike është vëllai i dëshmitarit, mbrojtësja e të akuzuarit, Millosh Pleskoviq, avokatja Filipoviq e pyeti dëshmitarin: ”A e keni paraqitur diku këtë rast?”.

    “Personalisht familja jem jo”- tha Bojaxhiu.

    “Për çfarë arsye nuk e keni paraqitur?” – pyeti tutje avokatja Filipoviq.

    “Në atë kohë s’kemi guxuar me dalë prej shpisë e lëre më ta paraqesim ndokund” – tha Bojaxhiu.

    Ai në fund të dëshmisë tha se vëllai i tij i ndjerë gjatë kohës më të madhe të jetës kishte punuar në sektorin privat dhe nuk kishte pasur kohë që të merret me probleme.

    Seanca e radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet më 15.01.2025.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më 21.06.2024, nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës nga trupi gjykues i përbërë nga gjyqtarët Rrahman Beqiri (kryetar i trupit gjykues) dhe dy anëtarët Violeta Namani Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë dosja e Prokurorisë?

    Sipas dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998 – 1999, në Prizren, gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar mes pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë, i pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civilë, duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.

    Sipas aktakuzës, rreth datës 01.09.1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R.D., B.D., F.B. së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, deri sa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 personave të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët fillimisht i kishin urdhëruar që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.
    Tutje, sipas aktakuzës, në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë, në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima – tani i ndjeri B.D. e ka shtyrë me krah të dëmtuarin Xhenger Cana, duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja pasi që ishte më i riu në grup.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat – tani të ndjerit B.D. dhe R.D. dhe F.B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D. dhe F.B., tek te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin, njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi kurse viktima F. nuk e kishte pasur kokën në trup.

    Në bazë të akuzave të lartcekura, ekziston dyshimi i bazuar mirë se në bashkëkryerje e ka kryer veprën penale – krim i luftës kundër popullsisë civile.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq, ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast mund t’i gjeni në këtë LINK.

  • Gjykimi ndaj Millosh Pleskoviq, i akuzuar për “krime lufte ndaj civilëve” në “Hoqa Mahallë” të Prizrenit

    Millosh Pleskoviq, i akuzuar për “krime lufte kundër popullsisë civile” gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit është ulur sërish sot, më 14.01.2025, në bankën e të akuzuarit në Gjykatën e Prishtinës.

    Millosh Pleskoviq po akuzohet nga Prokuroria Speciale se më 1 shtator të vitit 1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit  “Kallashnikov”, ku ishin vrarë 3 civilë teksa të njëjtit ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Seanca e sotme ka filluar me dëgjimin e dëshmitarit Xhenger Cana. I njëjti kishte filluar dëshminë dje më 13.01.2025, ndërsa sot ka arritur ta përfundojë dëshminë e tij.

    Ai gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se gjatë kohës së luftës Millosh Pleskoviq i kishte pasur 18 apo 19 vjet, pasi i njëjti mendonte se ka lindur gjatë vitit 78-79.

    “Sa herë e keni parë Milloshin para incidentit kritik, për të cilin po thoni që ai ka qenë prezent?” – e pyeti mbrojtësja e të akuzuarit Millosh Pleskoviq, avokatja Jovana Filipoviq.

    “Dajt i ka te na në lagje, prej moti e njoh në lagje.” – tha Cana.

    Gjatë vitit 1998 dëshmitari Xhenger Cana tregoi se Milloshi kishte qenë i dobët, i hollë, flokët e hequra zero dhe kishte qenë biond.

    “Biond, pak koka trashë tash, se ma herët ka qenë më i dobët.” – tha Cana.

    Dëshmitari Xhenger Cana tha se pasi që kishte ndodhur vrasja, ai për herë të parë deklaratë lidhur me këtë rast kishte dhënë në Policinë e Kosovës.

    “A keni dhënë ndonjë deklaratë në EULEX apo UNMIK, apo ndonjë organizatë tjetër ndërkombëtare&quot?” – e pyeti mbrojtësja e të akuzuarit, Jovana Filipoviq.

    “Jo.” – u përgjigj dëshmitari Cana.

    Ndërsa në fund të dëshmisë dëshmitari Cana tha se të akuzuarin në vendin e ngjarjes e kishte parë të veshur me uniforma të ushtrisë së Policisë dhe se i kishin gjuajtur me armë. Po ashtu, i pari që kishte gjuajtur kishte qenë i akuzuari e, po ashtu, i kishin ofenduar e sharë në gjuhën serbe.

    “Kush ka sharë?” – e pyeti prokurori Kastriot Memaj dëshmitarin gjatë seancës së sotme.

    “Paramilitarët serbë.” – u përgjigj dëshmitari Cana.

    Po ashtu prokurori Memaj e pyeti dëshmitarin “Sa jeni i sigurt se e keni parë të akuzuarin në vendin e ngjarjes?”.

    “Të garantoj me jetën time për këtë.” – tha dëshmitari Cana.

    Pas përfundimit të dëshmisë së dëshmitarit Xhenger Cana, seanca vazhdoi tutje me dëshminë e dëshmitarit të dytë të planifikuar për sot, Haxhi Cana.

    Haxhi Cana rrëfeu, gjatë dëshmisë së tij, se pas lufte iu kishte treguar të gjithëve për këtë rast.

    “Shtëpisë time, shokëve, familjarëve të mi, krejtve iu kom tregu për këtë rast.” – tha Haxhi Cana.

    Gjatë dëshmisë së tij tha se të akuzuarin e njeh që nga momenti kur ai i ka pasur 15 vjet, pasi ai kishte shkuar në mëhallë dhe po ashtu bëri të ditur se ai nuk e kishte parë Milloshin. Por, djali i tij i kishte treguar për të.

    “Unë vetë nuk e kam pa, por Xhengeri më ka treguar.” – tha Cana.

    Mbrojtësja e të akuzuarit e pyeti në rast se ai e kishte lajmëruar ndonjëherë Milloshin se kishte bërë diçka të keqe. Mirëpo, ai tha se pas përfundimit të luftës, pas 3-4 ditësh e kishte lajmëruar në mahallë.

    “Në mahallë e kam lajmëru që ka bo keq, krejt Prizreni e di.” – tha Haxhi Cana.

    “Pas lufte, pas 3-4 ditësh.” – shtoi tutje Cana.

    Gjykimi ndaj të akuzuarit për “krime lufte” Millosh Pleskoviq pritet të vazhdojë edhe pasdite, ku pritet të dëgjohen edhe dy dëshmitarë të tjerë.

    I akuzuari në shqyrtimin fillestar të mbajtur më 21.06.2024 nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë.” – kishte thënë i akuzuari Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës në përbërje të Trupit Gjykues Rrahman Beqiri (kryetar i Trupit Gjykues) dhe dy anëtarët, Violeta Namani-Hajra e Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa, Aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998-1999, në Prizren gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar në mes të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave Ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë, i pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civilë, duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë Aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.


    Sipas Aktakuzës, rreth datës 1 shtator 1998, në afërsi të Lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R. D., B. D., F. B., së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, derisa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 persona, të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët i kishin urdhëruar fillimisht që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.

    Sipas Aktakuzës në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë. Në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “kallashnikov”, në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima, tani i ndjeri B.D, e ka shtyrë me krah të dëmtuarin Xhenger Cana – duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja, pasi që ishte më i riu në grup,

    Gjithnjë – sipas Aktakuzës – të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat, tani të ndjerit: B. D., R. D. dhe F. B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave, ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R. D., B.D. dhe F. B., te te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R. D. dhe B. D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin. Njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi, kurse viktima Fatmiri nuk e kishte pasur kokën në trup.

    Në bazë të akuzave të lartcekura ekziston dyshimi i bazuar mirë se, në bashkëkryerje, e ka kryer veprën penale “krim i luftës kundër popullsisë civile”.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe krime kundër njerëzimit” të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli – teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg, për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

     

  • Dosja ndaj kardiologut të akuzuar se ndihmoi një të akuzuar që të mungonte në gjykim

    Bekim Ademi, i akuzuar në cilësinë e kardiologut vaskular për “falsifikim të dokumentit” dhe Bozhidar Dejanoviq nuk e kanë pranuar fajësinë për veprat që ua ngarkon Prokuroria Speciale.

    Ademi është deklaruar “i pafajshëm” për pretendimin e Prokurorisë se kishte lëshuar një vërtetim mjekësor, që i ndihmonte të akuzuarit Dejanoviq (në një çështje tjetër gjyqësore), që të mungonte në një seancë.

    I pafajshëm për këtë rast është deklaruar edhe Dejanoviq.

    Gjyqtari, Rrahman Beqiri ka njoftuar palët se kanë të drejtë të parashtrojnë kërkesë për hudhje të Aktakuzës dhe kundërshtim të provave.

    Sipas Prokurorisë, më 30.08.2021, si mjek në QKUK ka falsifikuar dokumentet, me qëllim që t’i ndihmojë të pandehurit, Bozhidar Dejanoviq (tashmë i pandehur në këtë rast) që të shtyjë një seancë tjetër gjyqësore, e cila ishte paraparë të mbahej më 31.08.2021.

    Sipas Prokurorisë, dy të pandehurit janë dakorduar në telefon më 28.08.2021, që Ademi si mjek kujdestar ta pranojë në Spital të pandehurin tjetër Dejanoviq, kinse për kontroll mjekësore duke e vendosur në shtrat të Spitalit, ku më pas Dejanoviq pasi regjistrohet në këtë Repart largohet nga Spitali.

    Aktakuza thotë tutje se Ademi kishte përpiluar fletëlëshimin me të dhëna të pasakta, kinse Dejonaoviq kishte qëndruar në Spital nga data 28.08.2021 deri më 03.08.2021. Këtë dokument i akuzuari ia kishte dhënë – sipas Prokurorisë – mbrojtësit të tij, i cili e kishte prezantuar në Gjykatë për ta shtyrë seancën.

    Me këto veprime – sipas Prokurorisë – Bekim Ademi akuzohet se ka kryer veprën penale “falsifikim i dokumentit”, kurse Dejanoviq akuzohet për veprën penale “legalizim i rremë”.

  • Dosja ndaj të akuzuarve për 400 kg kokainë – dështon seanca gjyqësore

    Ka dështuar të mbahet seanca e sotme, më 10.01.2025, ndaj të akuzuarve: Izet Sheqiri, Kadri Sheqiri, Faton Vrajolli, Kadri Brahimi dhe Fehmi Bytyçi.

    Izet Sheqiri, Kadri Sheqiri, Faton Vrajolli, Kadri Brahimi dhe Fehmi Bytyçi nga Prokuroria po akuzohen se përmes kompanisë “MC FOOD” kishin lidhur marrëveshje me një kompani “SEARA”, për importin e produkteve të mishit të pulës së ngrirë, por sipas Prokurorisë në to ishin vendosur substanca narkotike.

    Arsyeja pse ka dështuar të mbahet kjo seancë është për shkak se nuk pati kushte, pasi që ka munguar i akuzuari Kadri Sheqiri.

    Avokati i tij Xhafer Maliqi bëri të ditur se me klientin e tij kishte biseduar dhe i njëjti e kishte njoftuar se ndodhet në Shqipëri, ndërsa sot kishte tentuar disa herë por nuk kishte pasur qasje.

    Shqyrtimi gjyqësor i radhës pritet të mbahet më 16.01.2025.

    Kryetari i Trupit Gjykues, Ngadhnjim Arrni bëri të ditur se për të akuzuarin Kadri Sheqiri kjo Gjykatë do të lëshojë urdhërarrest për shoqërim për këtë datë.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës nga Trupi Gjykues, i përbërë nga gjyqtarët Ngadhnjim Arrni (kryetar i Trupit Gjykues) dhe dy anëtarët, Valon Kurtaj dhe Rrahman Beqiri.

    Ndërsa, aktakuza po përfaqësohet nga prokurori special Valdet Gashi.

    Pesë të akuzuarit nuk e kanë pranuar fajësinë për veprat penale të cilat po u vihen në barrë nga Prokuroria, ndërsa i akuzuari Izet Sheqiri kishte thënë se ndihet fajtor vetëm për veprën penale “armëmbajtje pa leje”.

    Sipas aktakuzës, të akuzuarit përmes bashkëpunimit me persona nga shteti i Brazilit duke shfrytëzuar kompaninë “MC Food” kanë lidhur marrëveshje me kompaninë “SEARA”, për importimin e produkteve të pulës së ngrirë dhe në brendi të pakove është vendosur substancë narkotike.

    Kjo substancë e llojit kokainë u gjet më 17.05.2021, në sasi prej 400 kilogramësh.

    Aktakuza ndaj të akuzuarve është ngritur më 14.11.2022.

    Emisioni “Kallxo Përnime” ka transmetuar pamje ekskluzive të aksionit të Policisë, me rastin e sekuestrimit të kësaj sasie të drogës.

     

     

  • Mbrojtja pa shkresa të lëndës, dështon seanca fillestare ndaj 5 të akuzuarve për krime lufte

    Ka dështuar të mbahet shqyrtimi fillestar ndaj Dragan Cvetkoviq, Dragan Niçiq, Millosh Sosiq, Nenad Stojanoviq dhe Sllobodan Jevtiq, të akuzuar se në bashkëkryerje kanë kryer veprën penale ‘krime lufte kundër popullatës civile’.

    Arsyeja pse ka dështuar të mbahet seanca fillestare është për shkak se nuk kishte kushte, pasi që mbrojtja nuk ishin pajisur me shkresa të lëndës.

    Në momentin kur gjyqtari Rrahman Beqiri e pyeti prokurorin Atdhe Dema se a i ka dorëzuar provat të cilat i njëjti është i detyruar t’i dorëzojë sipas Kodit të Procedurës, prokurori Dema tha se duke qenë që akuza është dorëzuar më 27.12.2024 dhe shumica e stafit janë në pushime në momentin e dorëzimit nuk kanë mundur të dorëzohen të gjitha provat, por në fund të fundit në afat prej dy javësh ato prova janë bërë gati dhe sot mund të vijnë t’i tërheqin të gjithë avokatët mbrojtës.

    Ndërsa mbrojtësja e të akuzuarit Dragan Cvetkoviq, avokatja Jovana Filipoviq kërkoi që seanca e sotme të ndërpritet pasi e njëjta tha që nuk ishin pajisur me të gjitha shkresat e lëndës.

    “Prokuroria ka qenë në obligim që në momentin e ngritjes së Aktakuzës, të gjitha provat t’i dorëzojë së bashku me Aktakuzën, neve si mbrojtës si dhe të akuzuarve dhe kjo nuk është bërë.” – tha mbrojtësja e të akuzuarit Dragan Cvetkoviq, avokatja Jovana Filipoviq.

    “Unë më 03.01.2025 isha në Prokurorinë Speciale të Republikës së Kosovës dhe i kam kërkuar të gjitha shkresat e lëndës dhe më është thënë se ende të gjitha ato shkresat nuk ishin të përkthyera, ashtu që unë për klientin tim deklaroj se konsiderojmë që kjo seancë e sotme nuk mund të mbahet, sepse nuk mund të bëjmë këso praktika të këqija që aktakuza të ngritet pa dorëzimin e shkresave të lëndës.” – shtoi tutje avokatja Jovana Filipoviq.

    Gjyqtari Rrahman Beqiri mori Aktvendim që seanca e sotme të ndërpritet dhe e njëjta të shtyhet në afat të caktuar, meqenëse nuk ka kushte për të vazhduar, pasi që mbrojtja nuk i ka pranuar shkresat.

    Shqyrtimi fillestar pritet të mbahet më 15.01.2025.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës, me gjyqtar Rrahman Beqiri.

    Ndërsa, aktakuza po përfaqësohet nga prokurori special Atdhe Dema.

    Dosja e Prokurorisë

    Sipas Dosjes së Prokurorisë ekziston dyshimi i bazuar mirë se të pandehurit Dragan Cvetkoviq, Dragan Niçiq, Millosh Sosiq, Nenad Stojanoviq dhe Sllobodan Jevtiq, si pjesë e grupit kriminal, në bashkëkryerje edhe me pjesëtarë të tjerë të paidentifikuar të këtij grupi të armatosur dhe të veshur me uniforma të kamufluara dhe uniforma jo të rregullta të Policisë apo Ushtrisë serbe, gjatë periudhës së luftës në Kosovë, konkretisht më 05.04.1999, në orët e para të mëngjesit, kishin ndërmarrë një aksion në fshatrat Inatoc (Kokaj), Llovcë, Pogragjë dhe Uglar.

    Sipas Aktakuzës thuhet se në mes të fshatrave Inatoc (Kokaj) dhe Llovcë te vendi i quajtur “Kisha e epërme”, fillimisht i kishin ndaluar viktimat Rr. I. dhe Xh. Z., kishin filluar që ta maltretonin viktimën Rr. I., duke e goditur pandërprerë në pjesë të ndryshme të trupit. Në po të njëjtin moment, derisa viktima Xh. Z. ishte duke ecur në drejtim të Rr. I., njëri nga pjesëtarët e këtij grupi, me armë kishte shtënë në drejtim të saj dhe e kishte goditur në stomak dhe si pasojë ishte rrëzuar dhe kishte mbetur e vrarë në vend.

    Tutje, sipas Aktakuzës, thuhet se pas këtij veprimi Rr. I. kishin vazhduar ta godisnin me thika në pjesë të ndryshme të trupit dhe pasi i njëjti kishte rënë në tokë, kishin vazhduar që ta godisnin me pjesën e pasme të armës automatike dhe me bajoneta të armëve, për të vazhduar tutje ashtu që në një grumbull të dushkut të ndezur, i kishin vendosur viktimat Xh. Z. dhe Rr. I., i cili në ato momente ishte ende gjallë dhe i kishin djegur trupat e tyre – ngjarje kjo e parë nga dëshmitari okular, Rifat Rexhepi.

    Gjithnjë, sipas aktakuzës, në drejtim të fshatit Llovcë në vendin e quajtur “Lugu i Elbishtës” i kishin ndaluar fillimisht viktimat R. D., S. Xh, Xh.H., A. R., të dëmtuarin Nazmi Hajdinin dhe Naser Halitin dhe nën kërcënimin e armëve i kishin detyruar që të shtriheshin në tokë, i kishin kontrolluar, e më pas e kishin liruar Naser Halitin dhe pastaj kishin shtënë me armë në drejtim të viktimave. Si pasojë e këtij veprimi kishin mbetur të vrarë R. D., S. Xh., Xh. H. dhe A. R.

    Sipas Aktakuzës, Nazmi Hajdinin fillimisht e kishin urdhëruar që t’i grumbullonte trupat e viktimave dhe t’i vendoste mbi një grumbull të drunjve, pastaj e kishin urdhëruar që të shtrihej edhe vetë i dëmtuari mbi viktimat dhe posa ishte shtrirë, kishin gjuajtur me automatik mbi të dëmtuarin Nazmi Hajdinin, i cili i kishte marrë dy plagë: njërën në qafë dhe tjetrën në shpatullën e majtë. Mirëpo, iu kishte mbijetuar plagëve të marra.

    Tutje, në Aktakuzë, thuhet që pas një kohe i ishte kthyer vetëdija. Këta pjesëtarë të këtij grupi kriminal nuk ishin aty. Ashtu i lënduar arrin që të shkojë deri në fshatin më të afërt dhe më pas i ishte ofruar ndihma e parë mjekësore – ngjarje kjo e parë nga dëshmitarët okular, Behxhet Mehmeti e Menderes Ramushi.

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, rreth orës 15:00 përderisa popullata civile ishte duke u larguar me traktorë nga fshati Llovcë në drejtim të fshatit Pogragjë, nga shkolla e fshatit Llovcë, pjesëtarë të këtij grupi kriminal kishin filluar që të gjuanin në drejtim të popullatës civile dhe si pasojë ishte plagosur viktima N. A. në shpinë dhe po ashtu ishte plagosur edhe M. A., po ashtu në shpinë, e moshës rreth dy vjeçare, të cilën e kishte pasur në dorë viktima N. A., e si pasojë e plagëve të marra N.A. kishte ndërruar jetë.

    Gjithnjë, sipas Dosjes së Prokurorisë, pjesëtarë të këtij grupi kriminal të cilët ishin duke lëvizur me traktor me rimorkio në drejtim të Gjilanit, në dalje të fshatit Pogragjë, derisa viktima N. R. ishte duke i ruajtur bagëtinë, të njëjtit pa e ndaluar traktorin gjuajnë në drejtim të N. R. me armë automatike. I njëjti kishte mbetur i plagosur dhe si pasojë e plagëve të marra të njëjtën ditë në mbrëmje kishte ndërruar jetë.

    Sipas Aktakuzës në hyrje të fshatit Llovcë derisa po ktheheshin në shtëpi me traktor, të dëmtuarit B. M., F. H. dhe M. R., pjesëtarë të këtij grupi i kishin marrë peng të dëmtuarit në fjalë dhe ishin nisur në drejtim të shtatit Pogragjë dhe në ndërkohë e kishin liruar Fetije Hazirin dhe duke shkuar në drejtim të Gjilanit, te vendi i quajtur “Goveni” në dalje të Pogragjës, kishin ndaluar dhe i kishin zbritur nga rimorkio e traktorit Behxhetin e Menderesin.

    Në Aktakuzë thuhet se ua kishin lidhur duart mbrapa me lidhëse të duajve dhe iu kishin thënë se po ju “ekzekutojmë sepse nuk na duheni më”. Tre herë kishin gjuajtur me breshëri mbrapa shpinës së tyre, nga ku ishte dëgjuar komanda “Pucaj”, po nuk i kishin vrarë.

    Me këtë, në bashkëkryerje kanë kryer veprën penale “krime lufte kundër popullatës civile”.

    Të akuzuarit Millosh Sosiq e Nenad Stojanoviq, po ashtu, po akuzohen edhe për veprën penale: “mbajtja në pronësi, kontroll ose posedim të paautorizuar të armëve”.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur e të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë”. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe krime kundër njerëzimit të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci”.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli, teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.