Ballina

Etiketë: krime lufte

  • Gjykimi ndaj të akuzuarit Zoran Vukotiq për krime lufte në Vushtrri, dëshmitari rrëfen për vrasjen e djalit të tij 13-vjeçar

    Tre dëshmitarë janë dëgjuar në seancën e së mërkurës, 29.01.2025, të gjykimit të Zoran Vukotiqit, i akuzuar për krime lufte, të kryera në Vushtrri më 1999.

    Sipas aktakuzës së Prokurorisë Speciale të Republikës së Kosovës (PSRK) të datës 23.06.2017, Vukotiq akuzohet se në bashkëkryerje ka vrarë të miturin e nacionalitetit shqiptar të moshës 13-vjeçare, B.M., në Vushtrri.

    I pari që dha dëshminë para trupit gjykues ishte babai i të miturit të vrarë B.M., dëshmitari Ismet Muli.

    Dëshmitari Muli para trupit gjykues deklaroi se nuk kishte qenë në vendin ku ishte vrarë i biri i tij. Ai tha se për vrasjen e djalit të tij kishte mësuar nga mbesa e tij.

    Ismet Muli tregoi se me të marrë vesh lajmin tragjik menjëherë kishte shkuar me vëllanë e tij te vendi i ngjarjes, ku kishte qenë trupi i pajetë i djalit të tij.

    Dëshmitari Muli tha se trupin e pajetë të djalit të tij fillimisht e kishin dërguar të një fqinj i tyre dhe pastaj e kishin varrosur me disa persona të lagjes.

    Tutje, dëshmitari Muli tha se disa persona të lagjes i kishin propozuar që kufomën ta varrosin në oborr, por nuk kishte pranuar dhe kishte dashur që kufoma të varroset në varreza.

    Dëshmitari tregoi se Faton Muli, i cili kishte qenë së bashku me djalin e tij në momentin e vrasjes, i kishte treguar se i akuzuari Vukotiq e kishte vrarë djalin e tij.

    “Si zakonisht që tubohemi familjarët, me Fatonin jemi takuar edhe më tregoi: “Ai polici, ai i gjati ku çoj tamël e ka vra”- tha dëshmitari.

    Lidhur me të akuzuarin Vukotiq dëshmitari Muli tha se e kishte njohur edhe më herët pasi që kishte pasur një market përfundi banesës së të akuzuarit Vukotiq, dhe se ky i fundit kishte qenë disa herë në market të tij si klient.

    Tutje, gjatë seancës u dëgjua edhe dëshmitari Muharrem Kaqanolli.

    I pyetur për datën 18.04.1999 dëshmitari Kaqanolli tha se atë ditë kishte qenë në shtëpi dhe pasi kishin mbetur pa ushqim bashkë me djalin dhe dhëndrin e tij kishin shkuar te disa fqinj për të marrë ushqim (patate).

    Pasi e kishin marrë ushqimin, dëshmitari tha se ishin nisur për t’u kthyer në shtëpi.

    Tutje, ai tha se pasi rruga nga kishin ardhur kishte qenë me vrima dhe kalimi me karrocë kishte qenë i pamundur, kishin vendosur që të dilnin në rrugë dhe për një moment kishin dalë 3 policë në rrugë.

    Dëshmitari Kaqanolli tha se tre policët i kishte njohur dhe njëri nga ta e kishte drejtuar automatikun drejt tyre dhe kishte shtënë në ta.

    “Ata tre policë i kam njoftë, të tretë i kam identifiku menjëherë. Një prej tyre ka qenë më i gjati, ka qenë Zoran Vukotiqi, njëri ka qenë Zorani i Lekës dhe i treti ka qenë më i vogël me trup”- tha dëshmitari Kaqanolli.

    “Na ka drejtu automatin po nuk na ka gjujtë, kanë vazhdu edhe dy-tre hapa, u përkul ai Zorani i Lekës, na ka marrë në shënjestër. Unë veç e kam shty djalin te dera, dhëndri e ka lëshu kolicën… Dhe ia ka fut rafal. Dashti Zoti nuk na kapi më herët”-  shtoi tutje dëshmitari Kaqanolli.

    Dëshmitari Kaqanolli për të akuzuarin Vukotiq tha se e kishte njohur si figurë.

    Në pyetjen e prokurores Florije Salihu-Shamolli se a është i sigurt që i akuzuari Vukotiq kishte qenë ditën kur ishte shtënë në drejtim të tyre, dëshmitari u përgjigj: “Po, 100% jam i sigurt”.

    Tutje, në seancë u dëgjua edhe dëshmitarja Shpresa Rama.

    Lidhur me datën kritike, dëshmitarja tha se e kishte parë të ndjerin.

    “Unë kam qenë në gjysmë të rrugës, te shtëpia e Naserit, duke e pi një cigare, dhe e kam pa të ndjerin B.M., dhe Faton Mulin që në atë kohë kanë qenë afër 12-vjeç, me biçikletë duke dalë prej rrugës pa krye, duke shku në rrugë kryesore”- tha dëshmitarja Rama.

    Tutje, dëshmitarja tha se i kishte dëgjuar edhe krismat kur ishin gjuajtur dhe se kishte parë tani të ndjerin B.M. të shtrirë në tokë.

    Dëshmitarja Rama tha se i kishte parë tre policë, dy nga ta nuk i kishte njohur ndërsa personi i cili kishte qenë në mes të tyre, sipas saj, kishte qenë Zoran Vukotiq.

    “Është fytyrë që besoj edhe pas 100 vjete me pa fytyrën e tij s’e harroj kurrë”- shtoi me tej dëshmitarja Rama.

    Dëshmitarja tha se largësia e saj me policët kishte qenë diku rreth 30-50 metra.

    Tutje, ajo tha se të akuzuarin Vukotiq e kishte njohur si “Zoran gorilla”.

    “Krejt gjenerata jem, shoqnia që jemi rritë në atë kohë, e kemi quajtë Zoranin si “Zoran gorilla” për shkak të gjatësisë dhe qëndrimit që e mbajke”- tha dëshmitarja Rama.

    Në fillim të seancës, kryetari i trupit gjykues, Rrahman Beqiri, njoftoi se nga mbrojtësi Nebojsha Vllaiq Gjykata e ka pranuar një parashtresë në të cilën kishte kërkuar që të mos i njihet statusi i palës së dëmtuar të dëmtuarit Faton Muli.

    Lidhur me këtë, prokurorja Florije Salihu-Shamolli deklaroi se qëndron prapa aktakuzës ku është propozuar që palë e dëmtuar të jetë Faton Muli.

    Ndërkaq lidhur me këtë trupi gjykues mori aktvendim duke refuzuar propozimin e avokatit Nebojsha Vllaiq, duke thënë se çështja e palës së dëmtuar varet nga propozimi i prokurorit dhe në aktakuzë  është i propozuar Faton Muli, dhe se Gjykata do të vendosë lidhur me kërkesën pasurore-juridike, formën dhe mënyrën e saj.

    Pasi që ishte përfundimi i orarit të punës, seanca e sotme u ndërpre.

    Trupi gjykues në këtë çështje penale është i përbërë nga Rrahman Beqiri – kryetar, Arben Hoti dhe Violeta Namani-Hajra – anëtarë.

    Ndërsa aktakuza po përfaqësohet nga prokurorja Florije Salihu-Shamolli.

    Zoran Vukotiq nga Prokuroria Speciale po akuzohet për 4 aktakuza për krime lufte gjatë periudhës së luftës në Kosovë.

    Në seancën e datës 22.08.2024 me propozimin e mbrojtësit të të akuzuarit Zoran Vukotiq, avokatit Nebojsha Vllajiq, ishte bërë bashkimi i procedurës penale për 4 aktakuza për krime lufte ndaj popullatës civile në Kosovë.

    I pandehuri Zoran Vukotiq në aktakuzën e parë të Prokurorisë Speciale, të ngritur më 20.04.2017 akuzohet se mes datës 2 dhe 3 maj 1999, në cilësinë e zyrtarit policor rezervist nga stacioni policor në Vushtrri, duke vepruar në bashkëkryerje me anëtarë të forcave serbe, ka marrë pjesë në një sulm ndaj popullatës civile shqiptare që udhëtonin në një autokolonë mes fshatit Studime e Epërme dhe Studime e Poshtme.

    Tutje, në aktakuzë, thuhet se civilët iu nënshtruan qëllimisht vrasjeve brutale dhe të paligjshme, trajtimit çnjerëzor, vuajtjeve të mëdha, zhvendosjes, aplikimit të masave të frikësimit dhe terrorit, konfiskimit të pronës etj.

    Sipas aktakuzës, në mesin e këtyre civilëve të vrarë, plagosur dhe të trajtuar në mënyrë çnjerëzore për çfarë i pandehuri Zoran Vukotiq mban përgjegjësi direkte ose në bashkëkryerje me të tjerët kanë qenë: E.M., Xh.M., F.(A)G., E.R., A.B., Rr.A., një 14-vjeçar i paidentifikuar, si dhe H.A., Sh.G., M.G.

    Gjykata Themelore në Mitrovicë, të pandehurin Zoran Vukotiq e kishte shpallur fajtor për pikën III të aktakuzës, duke i shqiptuar dënim me 6 vjet e 6 muaj burgim, për krime lufte kundër popullatës civile të sanksionuara me Konventat e Gjenevës.

    Gjykata Themelore në Mitrovicë e kishte liruar nga pika e parë që e ngarkonte Zoran Vukotiqin për pjesëmarrje në vrasjen e civilëve shqiptarë në fshatin Studime të Vushtrrisë.

    Ndërsa për pikën e II të aktakuzës që e ngarkonte Vukotiqin që në cilësinë e policit rezervist nga Stacioni Policor në Vushtrri  ka marrë pjesë në paraburgim të paligjshëm të një numri të madh të popullatës civile shqiptare në ndërtesën e ish-Kooperativës bujqësore në Vushtrri, gjatë së cilës civilët me qëllim i janë nënshtruar trajtimit çnjerëzor, për këtë pikë të aktakuzës prokurori i çështjes ishte tërhequr nga ndjekja penale.

    Gjykata e Apelit në vitin 2019 e kishte kthyer rastin në rigjykim sa i përket pikës se parë të aktakuzës, që e ngarkonte Zoran Vukotiqin për pjesëmarrje në vrasjen e civilëve shqiptarë në fshatin Studime të Vushtrrisë.

    Tutje, kjo Gjykatë për pikën III të aktakuzës, ia kishte vërtetuar dënimin e shqiptuar prej gjashtë vjet e gjashtë muaj burgim të akuzuarit Vukotiq.

    Sipas aktakuzës së dytë të Prokurorisë Speciale të datës 16.05.2017 i pandehuri Zoran Vukotiq akuzohet se gjatë kohës së luftës në Kosovë, më 5 maj 1999, në Vushtrri, në bashkëkryerje me të pandehurin Gurolub Paunoviq, në cilësinë e rezervistit në policinë serbe, të veshur me uniforma të policisë dhe ushtrisë serbe, si dhe të armatosur me thika, pistoleta dhe pushkë automatike, pasi kanë rrahur dhe plaçkitur persona të ndryshëm të nacionalitetit shqiptarë nëpër oborre dhe shtëpitë e lagjes, me dashje i rrahin dhe pastaj i vrasin katër personat civilë shqiptarë, të identifikuar si : E.R., H.F., A.F., dhe F.F.

    Tutje, sipas pikës së dytë të aktakuzës, Zoran Vukotiq, po akuzohet se në bashkëkryerje, në mënyrë çnjerëzore ka cenuar integritetin trupor, shëndetin, mirëqenien fizike dhe mendore të të dëmtuarve dhe dëshmitarëve, duke i torturuar: S.F., F.Sh., V.Xh., Z. Xh., N.Xh., B.Xh., Z.Xh., B.P., L. R., G M., H. M., G.Sh., A.S., S.Sh., B.O., Sh.O., dhe F.M., të cilët i kanë  rrahur me grushte, shqelma dhe mjete të tjera të forta, në pjesë të ndryshme të trupit, duke iu shkaktuar dhimbje të rënda fizike dhe mendore, pasoja të cilat i bartin edhe sot.

    Tutje, sipas pikës së tretë të kësaj aktakuze i pandehuri Zoran Vukotiq po akuzohet se në bashkëkryerje me datë, kohë, në vend në cilësi të njëjtë si më lart në kundërshtim me normat e së drejtës ndërkombëtare në fuqi gjatë kohës së luftës në Kosovë me dashje dhe dhunshëm kanë plaçkitur të holla në shuma të ndryshme, flori dhe gjëra të tjera të çmueshme nga civilët shqiptarë, konkretisht nga të dëmtuarit si V.Xh., N.Xh., Z.Xh., B.O., Sh.O., B.M., A.F., H..F., dhe F.G.

    Me këtë i pandehuri Vukotiq në bashkëkryerje ka kryer veprën penale – krim lufte kundër popullatës civile.

    Gjykata Themelore në Mitrovicë me datë 16.05.2018 të pandehurin Zoran Vukotiq e kishte liruar nga tri pikat e aktakuzës, sipas aktgjykimit nuk ishte dëshmuar se i njëjti kishte kryer veprat penale të cilat i viheshin në barrë.

    Ndërsa Gjykata e Apelit më 2019 këtë rast e kishte kthyer në rigjykim.

    Sipas aktakuzës së tretë të Prokurorisë Speciale të datës 23.06.2017, Zoran Vukotiq po akuzohet se në kohën e konfliktit të armatosur në Kosovë, më 18 prill 1999, rreth orës 15:00, në rrugën “Rruga e Sitnicës” tani “Enver Musa”, në afërsi të varrezave të qytetit të Vushtrrisë, i pandehuri Vukotiq në bashkëkryerje me NN personat, në cilësinë e rezervistit të policisë serbe, të veshur me uniforma të policisë serbe dhe të armatosur, kanë vepruar në kundërshtim me normat e së drejtës ndërkombëtare në fuqi gjatë konfliktit në Kosovë.

    Tutje sipas aktakuzës, i pandehuri Vukotiq akuzohet se në bashkëkryerje ka vrarë të miturin e nacionalitetit shqiptar të moshës 13-vjeçare B.M. me armë automatike në atë mënyrë që tani viktima, së bashku me djalin e axhës së tij Faton Mulin, kishin marrë biçikletën e fqinjit Skender Bajraktari dhe kishin dalë në lagjen afër varrezave të Vushtrrisë.

    Tutje, sipas aktakuzës, më pas, ata kishin dëgjuar disa krisma të armëve, me ç’rast ndërrojnë rrugën dhe nisen në drejtim të rrugës “Enver Musa”, ku pikërisht në rrugën kryesore hasin në tre policë të armatosur.

    Tutje, sipas aktakuzës, kur dy fëmijët i shohin policët, fillojnë të ikin, dhe njëri nga policët e uniformuar, tani i pandehuri Zoran Vukotiq, nga largësia prej 30 metrash, gjuan me armë zjarri në drejtim të fëmijëve, duke qëlluar në gjoks B.M., i cili vdes menjëherë, ndërsa Faton Muli, arrin t’u shpëtojë të shtënave me armë, duke u fshehur afër murit, i cili gjendej aty afër.

    Me këtë, i pandehuri Vukotiq, akuzohet se në bashkëkryerje ka kryer veprën penale – krime lufte kundër popullatës civile.

    Për pikën e parë të kësaj aktakuze, për të cilën Vukotiq akuzohej se në bashkëkryerje ka kryer krime kundër popullatës civile, Prokuroria për këtë pikë ishte tërhequr nga ndjekja penale.

    Ndërsa, gjykimi  për këtë rast vazhdon për pikën e dytë të kësaj aktakuze.

    Aktakuza e katërt ndaj Zoran Vukotiqit është ngritur më 04.10.2023, me të cilën Vukotiq akuzohet për dhunim seksual gjatë luftës. Ky gjykim është duke u gjykuar i mbyllur për publikun.

    Zoran Vukotiq akuzohej edhe për një rast tjetër se si pjesëtar i forcave policore të njësisë rezervë të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë, në muajin maj 1999 gjatë luftës në Kosovë gjatë një sulmi të gjerë nga forcat ushtarake, policore dhe paramilitare serbe kundër popullatës civile shqiptare në territorin e komunës së Vushtrrisë, në bashkëkryerje me pjesëtarët e tjerë të këtij njësiti, kishte marrë pjesë në dëbimin e popullatës civile shqiptare.

    Ai akuzohej se mori pjesë në kryerjen e dhunës fizike dhe psikike ndaj tyre si dhe me përdorimin e dhunës dhe veprimeve të tjera çnjerëzore kishte kryer dhunim seksual ndaj gruas së nacionalitetit shqiptar.

    Gjykata e Prishtinës, më 5 korrik 2021 e kishte dënuar me 10 vjet burgim Zoran Vukotiqin mirëpo lënda është kthyer në rigjykim pas ankesave të Prokurorisë Speciale dhe palës së dëmtuar, të cilat kërkonin ashpërsimin e dënimit dhe ankesës së mbrojtësit të të akuzuarit, avokatit Nebojsha Vlajiq për lirimin e tij.

    Edhe në rigjykim, Vukotiq ishte dënuar me 10 vjet burgim, i akuzuar për dhunë seksuale ndaj një gruaje shqiptare të Vushtrrisë gjatë luftës.

    Gjykata e Apelit më 15 shkurt 2023 e kishte aprovuar pjesërisht si të bazuar ankesën e Prokurorisë Speciale të Republikës së Kosovës, duke e ndryshuar aktgjykimin e shkallës së parë vetëm përkitazi me vendimin mbi dënimin, ashtu që të dënuarit Vukotiq për veprën penale për të cilën është shpallur fajtor ia kishte rritur dënimin edhe 3 vite, duke e gjykuar me dënim burgimi në kohëzgjatje prej 13 vite, në të cilin dënim i ishte llogaritur edhe koha e kaluar në paraburgim deri më datën e plotfuqishmërisë së aktgjykimit.

    Ndërsa Gjykata Supreme e kishte vërtetuar dënimin dhe i kishte refuzuar si të pabazuara kërkesat për mbrojtje të ligjshmërisë të avokatit mbrojtës dhe të dënuarit për krime lufte, Zoran Vukotiq, të paraqitura kundër aktgjykimit të Gjykatës Themelore në Prishtinë dhe aktgjykimit të Gjykatës së Apelit të Kosovës.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit”, të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli, teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni në link.

  • Aktakuzë ndaj një serbi për dhunë seksuale gjatë luftës së fundit në Kosovë

    Prokuroria Speciale ka njoftuar se ka ngritur Aktakuzë ndaj C.K., i nacionalitetit serb për “krime lufte kundër popullatës civile gjatë vitit 1998-1999 në Kosovë”.

    Gjykimi është propozuar që të mbahet në mungesë, pasi që sipas Prokurorisë i akuzuari është i paarritshëm për organet e Drejtësisë.

    Sipas Prokurorisë, i akuzuari ka kryer dhunë seksuale si krim i luftës ndaj një viktime grua, të nacionalitetit shqiptar.

    “Prishtinë, 28 janar 2025 – Prokuroria Speciale e Republikës së Kosovës, pas zhvillimeve të hetimeve, ka ngritur sot Aktakuzë në Gjykatën Themelore në Prishtinë – Departamenti Special ndaj të pandehurit me inicialet C.K, i nacionalitetit serb, për shkak të dyshimit se ka kryer veprën penale: ‘krim i luftës kundër popullsisë civile’, e sanksionuar me Nenin 142, lidhur me Nenin 22 të RSFJ-së. Hetimet kanë vërtetuar se gjatë periudhës kohore të luftës në Kosovë gjatë vitit 1998-1999, i pandehuri ka kryer dhunë seksuale si krim i luftës ndaj një viktimë të nacionalitetit shqiptar. Në mbështetje të Neneve 234, Par.2 dhe 303, Par. 7 të KPP-së, Prokuroria Speciale i ka propozuar Gjykatës që të mbajë gjykimin në mungesë për shkak se i pandehuri C.K është i paarritshëm për organet e Drejtësisë, kurse janë plotësuar kushtet ligjore nga Neni 234 i KPP-së, për ngritjen e Aktakuzës në mungesë.” – thuhet në njoftimin e lëshuar nga Prokuroria Speciale, më 28.01.2025.

    Numri i saktë i viktimave të dhunës seksuale gjatë luftës në Kosovë nuk dihet. Sipas një Raporti të Qendrës Amerikane për Kontrollimin dhe Parandalimin e Sëmundjeve, kjo shifër arrin deri në 20 mijë.

    Kurse Qendra e Kosovës për Rehabilitimin e të Mbijetuarve të Torturës (QKRMT) ka të dhëna për rreth 900 viktima.

    Sipas një Raporti të QKRMT-së, që nga viti 2019 ka nisur dokumentimin e përdhunimeve të kryera nga forcat serbe gjatë luftës, bëri të ditur se nga 900 raste të dokumentuara deri tash, 15% e tyre janë të moshës nën 18 vjeç.

    Në Kosovë çdo 14 prill shënohet Dita e të Mbijetuarve të Dhunës Seksuale gjatë luftës së fundit. Kjo ditë, sipas autoriteteve, është shpallur për “ta njohur dhimbjen” e të gjithë të mbijetuarve të dhunës seksuale gjatë luftës dhe për t’i kontribuar kujtesës kolektive.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë.

    Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit” të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli – teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

  • Bashkëpunimi i monitoruesve shqiptarë dhe serbë në gjykimet e krimeve të luftës: i dobishëm dhe sfidues

    Si pjesë e projektit “Lehtësimi i Bashkëpunimit Ndëretnik përmes Monitorimit dhe Raportimit të Rasteve të Krimeve të Luftës”, dy monitorues të Gjykatave, njëri nga komuniteti shqiptar dhe tjetri nga komuniteti serb, bashkuan forcat për të monitoruar dhe bashkëprodhuar artikuj mbi rastet e krimeve të luftës në Kosovë, me synimin për të forcuar transparencën, nxitur pajtimin dhe kontribuar në drejtësinë tranzicionale.

    Për gjashtë muaj, Sllobodan Stoshiq, monitorues i Gjykatave nga Mitrovica e Veriut, udhëtoi në Prishtinë për t’u bashkuar me kolegen e tij shqiptare, Adile Agushi, në monitorimin e gjykimeve për krime lufte. Së bashku, ata ndoqën 15 seanca gjyqësore që trajtonin raste ende tejet të ndjeshme për të dy komunitetet, shqiptar dhe serb në Kosovë, më shumë se një çerek shekulli pas përfundimit të luftës.

    Teksa reflektoi mbi përvojën, Stoshiq theksoi rëndësinë e profesionalizmit në punën e tyre.

    “Përvoja ime në lidhje me bashkëpunimin profesional ishte në nivel të lartë me stafin e KALLXO.com. Rastet e monitoruara përfshinin serbë të Kosovës, shqiptarë të Kosovës dhe pjesëtarë të komunitetit goran. Të gjithë këta faktorë duhet të trajtohen për të siguruar një proces monitorimi të duhur dhe raportim të paanshëm.” – tha ai.

    Kjo përvojë për Stoshiq u mundësua falë partneritetit mes Internews Kosova (I/KS) me bazë në Prishtinë dhe Organizatës Joqeveritare, Qendra e Avokimit për Kulturë Demokratike (ACDC) me bazë në Mitrovicën e Veriut, që ilustron misionin e projektit për promovim të bashkëpunimit profesional dhe ndërtim të urave mes grupeve etnike.

    Një perspektivë e veçantë

    Adile Agushi, kolegia shqiptare e Stoshiqit, e cila mbulon raportimin mbi krimet e luftës për KALLXO.com, thotë se përvoja e bashkëpunimit me një monitorues serb ishte sfiduese, por e dobishme.

    “Ka qenë përvojë e jashtëzakonshme, sepse gjatë raportimit jam bazuar në dëshmi dhe asnjëherë në anën emocionale, edhe pse kam monitoruar krimet e luftës kur rastet kanë qenë jashtëzakonisht të ndjeshme. Siç e dimë,  kemi një histori të dhimbshme në raport me serbët. Në këto raportime jam munduar që anën emocionale asnjëherë të mos e përdori në raportimin tim, por të bazohem në dëshmitë që janë prezantuar në Gjykatë nga prokurorët, dëshmitarët e rasteve në fjalë.” – u shpreh ajo.

    Agushi theksoi gjithashtu rëndësinë e punës me kolegët serbë dhe vazhdimin e një praktike të tillë në të ardhmen.

    “Këtë mirëkuptim e kam gjetur edhe te kolegët serbë dhe gjithmonë e kemi raportuar atë çfarë është thënë në Gjykatë, pa bërë dallime. Mendoj që është shumë e rëndësishme që raportimi i këtyre seancave të bëhet prej dy etnive, pasi që e tregojmë atë çka ka ndodhur në Kosovë gjatë luftës së fundit”.

    “Raportimi i seancave nga dy etnitë nuk do të linte vend për dyshime, për anshmëri, pasi që raportimi do të bëhej nga dy etnitë.” – shtoi më tej Agushi.

    Stoshiq konsideron po ashtu se kjo praktikë duhet të vazhdojë në të ardhmen, pasi tregon bashkëpunimin ndëretnik mbi këto çështje të ndjeshme.

    “Besoj se kjo duhet të vazhdojë për një periudhë më të gjatë, në mënyrë që të kemi fleksibilitet dhe të trajtojmë çështjet gjyqësore me përkthim dhe interpretim. Shumica e rasteve ishin kundër serbëve të Kosovës, por jo të kufizuara në një etni të vetme, prandaj duhet të jemi gjithëpërfshirës në monitorim dhe raportim për të siguruar pjesëmarrje dhe prezantim të barabartë.” – shtoi ai.

     Dimension i ri në monitorim

    Gjykimi ndaj Dragisha Millenkoviq, i akuzuar për “krime lufte”, më 08.11.2024 / FOTO: Adile Agushi – KALLXO.com

    Dushan Radakoviq, drejtori i ACDC-së, e përshkroi këtë qasje si inovative dhe transformuese.

    “OJQ ACDC ka histori të gjatë në monitorimin e gjykimeve, por kjo është hera e parë që është realizuar në një format ku procesi vëzhgohet bashkërisht nga dy perspektiva.” – deklaroi ai.

    Radakoviq shtoi se vëzhgimi i gjykimeve nga dy perspektiva është praktikë shumë efektive, veçanërisht në kontekstin e gjykimeve për “krime lufte” në Kosovë.

    “Gjykimet për ‘krime lufte’ shpesh perceptohen shumë ndryshe nga anëtarët e komuniteteve të ndryshme, të ndikuara nga përvojat dhe narrativat historike. Trajtimi i këtyre perceptimeve të ndryshme përmes një perspektive të dyfishtë përmirëson transparencën e proceseve gjyqësore.” – theksoi ai.

    “Vazhdimi i aktiviteteve të tilla do të kishte një ndikim pozitiv, pasi thekson këto perceptime të ndryshme.” – shtoi Radakoviq.

    Faik Ispahiu, drejtor i Internews Kosova, e cilësoi Programin si një model që duhet ndjekur vazhdimisht për raportimin mbi çështje specifike, veçanërisht krimet e luftës.

    ”Ky Program është vazhdimësi e Programeve që Organizata i ka realizuar në krijimin e grupeve të përbashkëta multietnike përgjegjëse për monitorim, gazetari hulumtuese dhe Programe të Fact Check.” – deklaroi Ispahiu.

    Ai theksoi se përveç ndërtimit të urave ndërmjet komuniteteve, Programi ka kontribuar ndjeshëm në luftimin e dezinformatave dhe lajmeve të rreme për krimet e luftës.

    “Fatkeqësisht, përmes Programit të verifikimit të fakteve, kemi identifikuar mbi 100 lajme të rreme që lidhen me krimet e luftës. Besoj se është thelbësore që iniciativa si kjo, e fokusuar në prodhimin profesional të përmbajtjes për krimet e luftës, të vazhdojnë.” – tha ai, duke iu referuar Krypometrit, platformës së verifikimit të fakteve të KALLXO.com.

    Rastet e monitoruara përfshinin gjykime të profilit të lartë, si rasti i Muhamet Alidemaj (i akuzuar për pjesëmarrje në masakrën e Izbicës), Ekrem Bajroviq (i akuzuar për krime lufte gjatë viteve 1998-1999) dhe Gavrilo Milosavljeviq (i implikuar në masakrën e burgut të Dubravës).

    Më shumë se dy dekada pas luftës, Kosova ende përballet me çështje të pazgjidhura – duke përfshirë personat e zhdukur, vrasjet dhe krimet e tjera kundër civilëve. Ky projekt theksoi rolin e transparencës gjyqësore dhe raportimit të balancuar për të adresuar këto krime dhe për të hapur rrugën drejt pajtimit.

    Internews Kosova, që monitoron aktivisht Sistemin Gjyqësor të Kosovës që nga viti 2008, ka vëzhguar mbi 13,000 seanca gjyqësore – përfshirë 300 vetëm gjatë vitit 2023. Ndërkohë ACDC, me fokusin e saj në aktivizmin shoqëror dhe qeverisjen transparente, solli përvojë të gjerë në monitorimin e proceseve zgjedhore dhe nxitjen e angazhimit qytetar.

    Artikulli fillimisht është publikuar në Prishtina Insight.

  • Gjykimi ndaj të akuzuarit për krime lufte, rrëfen dëshmitari që punoi në Burgun e Lipjanit deri në shtator 1998

    Në gjykimin e Dragisha Millenkoviqit, i akuzuar për “krime lufte” në Kosovë, në Gjykatën e Prishtinës në seancën e sotme, më 27.01.2025, ka dhënë dëshminë një dëshmitar.

    Dragisha Millenkoviq akuzohet se gjatë kohës së luftës, më 1999, në cilësinë e personit zyrtar në Burgun e Prishtinës dhe Lipjanit ka kryer veprime të cilat cilësohen si: “krime lufte ndaj popullatës civile”.

    Në fillim të dëshmisë së tij dëshmitari Enver Gashi bëri të ditur se qëndron mbrapa deklaratës së dhënë me shkrim më 09.02.2023 dhe se i kujtohet se çfarë kishte deklaruar.

    Gjatës periudhës së vitit 1998 ai kishte qenë duke punuar në Qendrën Korrektuese në Lipjan deri në shtator 1998, pasi në muajin shtator 1998 i kishin larguar.

    “Për çfarë arsye ju kanë largu?” – e pyeti prokurori Atdhe Dema.

    “Na i kanë lëshu do Vendime që të shkojmë në Serbi. Ne nuk i kemi pranuar ato Vendime dhe jemi larguar.” – tha Gashi.

    Ndërsa gjatë periudhës që kishte qenë në burg si punëtor, ai tregoi se sjellja e gardianëve dhe të burgosurve aty kishte qenë korrekte.

    “Me Dragishën kemi punuar bashkë në një kolektiv, edhe pse shpesh nuk na ka ra në ndërrime.” – tha Gashi.

    Ndërsa lidhur me sjelljen e Dragishës ndaj të burgosurve në burg, ai tha se nuk kishte dëgjuar që kishte pasur sjellje të këqija. “Po ashtu, nuk di personalisht për sjellje të këqija.” – tha Gashi.

    Seanca e sotme u ndërpre, pasi që nuk pati dëshmitarë tjerë për t’u dëgjuar.

    Për sot ishte paraparë të dëgjohej edhe dëshmitari Skender Hoti, mirëpo i njëjti nuk ishte i pranishëm.

    Trupi Gjykues i cili po gjykon këtë çështje përbëhet nga Kujtim Krasniqi, kryetar i trupit gjykues dhe anëtarët, Rrahman Beqiri dhe Arben Hoti.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Millenkoviq po akuzohet se në luftën e fundit, në vitin 1999, në cilësinë e personit zyrtar në Burgun e Prishtinës dhe Lipjanit ka kryer veprime të cilat cilësohen si: “krime lufte ndaj popullatës civile”.

    Ai ishte arrestuar nga Policia e Kosovës më 21.06.2023, e për arrestimin e tij ishte protestuar në Graçanicë.

    Millenkoviq ishte sjellë më 22.06.2023 para Gjykatës së Prishtinës dhe ndaj tij ishte caktuar masa e paraburgimit.

    Millenkoviq akuzohet se pasi që janë transferuar të burgosurit nga Burgu i Dubravës në Burgun e Prishtinës dhe Lipjanit i ka detyruar të burgosurit të kalojnë përmes një kordoni dhe të njëjtit i kishte goditur me shkop, grushte dhe shqelma.

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, të burgosurit në mënyrë sistematike ishin trajtuar në mënyrë çnjerëzore – duke u torturuar, maltretuar, kanosur me jetë e kështu duke iu shkaktuar lëndime të rënda trupore dhe me pasoja në shëndet.

    Përveç kësaj mbi të burgosurit – sipas Dosjes së Prokurorisë – ishte ushtruar edhe dhunë psikike.

    Këto veprime Millenkoviq akuzohet se i ka kryer në bashkëpunim me tre zyrtarë të tjerë, ndër të cilët ish-drejtori i Burgut të Qarkut të Prishtinës, Lubomir Cimburoviq, si dhe gardianët Predrag Bradiq dhe Milivoje Iliq.

    Sipas prokurorit Atdhe Dema, këto veprime janë në kundërshtim me Konventën Ndërkombëtare të Gjenevës.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit”, të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli, teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni në link.

     

  • Gjykimi ndaj të akuzuarit për krime lufte, dëshmitarët rrëfejnë si i gjetën kufomat e tre civilëve të vrarë

    Në gjykimin ndaj Millosh Pleskoviq, i cili nga Prokuroria Speciale e Kosovës akuzohet për krime lufte kundër popullatës civile gjatë luftës së fundit në Kosovë, në seancën e sotme, më 21.01.2025, janë dëgjuar tre dëshmitarë.

    Pleskoviq po akuzohet nga Prokuroria Speciale, se më 1 shtator të vitit 1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit  “Kallashnikov”, ku ishin vrarë 3 civilë, teksa të njëjtit ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Fillimisht dëshminë e dha dëshmitari Parim Elshani, i cili gjatë dëshmisë së tij tha se në vitin 1998-1999 kishte jetuar në qytetin e Prizrenit.

    Ai tregoi, gjatë dëshmisë së tij, se si kishin shkuar në vendin e ngjarjes dhe i kishin gjetur kufomat.

    “I kemi dërgu xhenazet në Spital, prej Spitalit kemi shku në varrim.” – tha Parim Elshani.

    Ai tregoi, tutje, se përmbi kufoma kishte qenë miku i  tij F. B., mirëpo se kush e ka kryer këtë vrasje nuk e dinte.

    “A ke dëgju kush e ka kry vrasjen?” – e pyeti prokurori Ilir Morina.

    “Kam dëgju prej njerëzve, se nipi i kojshisë te xhamia e ka pasë gjyshen.” – tha Elshani.

    Parim Elshani tha, gjatë dëshmisë së tij, se para lufte nuk e kishte njohur Millosh Pleskoviqin dhe se përveç se në lajme nuk kishte dëgjuar diku tjetër se Milloshi e ka kryer vrasjen.

    Dëshmitari  i dytë i cili e dha dëshminë ishte Shaban Shala, i cili po ashtu tha se gjatë vitit 1998-1999 kishte jetuar në Prizren. Tutje, gjatë dëshmisë së tij edhe ai tregoi se si i kishin gjetur kufomat.

    “E kam të vështirë të flasë për trupat, por kur kemi mbërri na edhe qen ka pasë. Trupat kanë qenë pothuajse të shkapërderdhur.” – tha Shaban Shala.

    Ai rrëfeu se trupat i kishin futur në thasë, i kishin bartur te kamioni dhe kishin shkuar pastaj në Spital e prej aty në varreza.

    Ai tha se nuk e di se kush e ka kryer këtë vrasje e se Millosh Pleskoviqin nuk e kishte njohur para lufte dhe po ashtu nuk e kishte ditur që gjyshen e kishte pasur në lagjen ‘Hoqa Mahalla’.

    Ndërsa, dëshmitari i tretë i cili dha dëshminë ishte Sherif Xhaferi. Ai tha, gjatë dëshmisë së tij, se gjatë vitit 1998-1999 ka jetuar po ashtu në qytetin e Prizrenit. Dëshmitari Sherif Xhaferi tregoi lidhur me momentin, kur i kishin gjetur kufomat.

    “Trupat i kemi qit n’thasë. I kemi bartur nga 4 veta, deri te lagjja jonë. I kemi dërgu n’Spital dhe pastaj kemi shkuar n’varreza dhe i kemi varrosur.” – tha Shaban Shala.

    Ndërsa, në fund të dëshmisë së tij tha se nuk e di kush e ka kryer këtë vrasje.

    Shqyrtimi gjyqësor i radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet nesër, më 22.01.2025.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më datë 21.06.2024, nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë.” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës, në përbërje të Trupit Gjykues: Rrahman Beqiri, kryetar i Trupit Gjykues dhe dy anëtarët, Violeta Namani-Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998-1999, në Prizren gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar në mes të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave Ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë. I pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civil – duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.


    Sipas Aktakuzës, rreth datës 1 shtator 1998, në afërsi të Lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R. D., B. D., F. B. së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, derisa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 persona, të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët i kishin urdhëruar fillimisht që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.

    Tutje – sipas Aktakuzës – në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë, në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima, tani i ndjeri B.D e ka shtyrë më krah të dëmtuarin Xhenger Cana – duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja, pasi që ishte më i riu në grup,

    Gjithnjë – sipas Aktakuzës – të dëmtuarit: Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat, tani të ndjerit B.D., R.D. dhe F.B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave, ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D. dhe F.B., te te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin – njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi, kurse viktima Fatmiri nuk e kishte pasur kokën në trup.


    Në bazë të akuzave të lartcekura, ekziston dyshimi i bazuar mirë se, në bashkëkryerje, e ka kryer veprën penale: “krim i luftës kundër popullsisë civile”.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit”, të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli – teksa po mbahej në Paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast, mund t’i gjeni në këtë: LINK.