Ballina

Etiketë: Kastriot Memaj

  • Rrëfimi i dëshmitarit se si i gjeti kufomat – Gjykimi ndaj Millosh Pleskoviqit, i akuzuar për “krime lufte”

    Millosh Pleskoviq, i akuzuar për “krime  lufte kundër popullsisë civile” gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit është ulur edhe sot, më 15.01.2025, në bankën e të akuzuarit në Gjykatën e Prishtinës.

    Millosh Pleskoviq akuzohet se më 01.09.1998 në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” në Prizren kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov” – me ç’rast ishin vrarë 3 civilë, të cilët ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Sot, më 15.01.2025, janë dëgjuar dy dëshmitarë. Fillimisht dëshminë e tij e ka dhënë dëshmitari Perver Daçaj, i cili gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se gjatë kohës së luftës kishte qenë në Bosnjë dhe në atë kohë kur kishte qëndruar në Bosnjë kishte kuptuar për vdekjen e vëllezërve të tij B. D., R. D. dhe vdekjen e F. B. nga vëllezërit që kishin qenë në Kroaci.

    Gjatë dëshmisë së tij Daçaj tha se në Kosovë ishte kthyer në vitin 2000 ose 2001, ndërsa prej luftës nuk kishte parë asgjë.

    “Në Kosovë jam kthyer në vitin 2000 apo 2001, sepse nuk më kujtohet.” – tha Daçaj.

    “Unë s’kam pa kurrgjë prej luftës në Kosovë.” – shtoi tutje Daçaj.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se Xhengeri i kishte treguar për ngjarjen, se si i kishin gjuajtur dhe vrarë, se si kishin mundur ta vrisnin edhe Xhengerin, sepse ky kishte qenë edhe me babanë e vet dhe Bashkimin. Si dhe, Xhengeri i kishte treguar se kishte arritur që të identifikonte Millosh Pleskoviqin nga forcat serbe.

    “Po, më ka thënë që Miki ka qenë prezent, aty ballë për ballë prezent.” – tha Daçaj.

    “Detaje më tepër nuk ka dhënë, sepse gjendjen që e kam, nuk kam dashur të hy në detaje më shumë.” – shtoi tutje Daçaj.

    Para lufte ai rrëfeu se Mikin e kishte njohur shumë mirë. I njëjti tha se kishte qëndruar në lagjen e tyre, pasi aty i ka dajt dhe se në atë kohë Miki ishte dukur sikur tani si është, vetëm se pak i më dobët. E se si fëmijë në atë kohë ka mundësi që iu ka ra rasti të luajnë.

    “Ne si fëmijë ndoshta na ka rasti edhe me lu me të. Një herë a dy nuk e di.” – tha Daçaj.

    Tutje, seanca vazhdoi me marrjen në pyetje të dëshmitarit të dytë, Avdyl Muharremi, i cili gjatë dëshmisë së tij tha se të akuzuarin para lufte nuk e kishte njohur. Si dhe, tregoi se bashkë me Shaban Shalën kishin shkuar malit përpjetë. Se krejt e kishin ditur ku është ai vend dhe kur kishin mbërri në anën e majtë: aty Shabani i kishte gjetur kufomat.

    Dëshmitari Muharremi tha se kufomat i kishte parë vetëm nga larg dhe ato ‘kishin qenë të ënjtura’.

    “Nuk na kanë lanë m’u afru afër. Nga larg i kam pa që kanë qenë të ënjtura.” – tha Muharremi.

    “A ka qenë e njëjta ditë kur i keni gjetur kufomat dhe kur keni shkuar me i marrë?” – e pyeti gjyqtari Rrahman Beqiri dëshmitarin.

    “Nuk ka qenë e njëjta ditë, të nesërmen ka qenë.” – tha Muharremi.

    Shqyrtimi gjyqësor i radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet gjatë këtij muaji.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më 21.06.2024 nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë.” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës, në përbërje të Trupit Gjykues: Rrahman Beqiri (kryetar i Trupit Gjykues) dhe dy anëtarët, Violeta Namani-Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa, Aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998 – 1999, në Prizren gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar në mes të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ), e forcave policore të Serbisë, i pandehuri Milos Pleskovic, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civil – duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë Aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ-së dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.


    Sipas Aktakuzës, rreth datës 1 shtator 1998, në afërsi të Lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R.D., B.D., F.B së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje. Derisa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 persona, të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore e ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë. E, njëkohësisht, ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët fillimisht i kishin urdhëruar që të ndaleshin, pastaj i kishin fyer në gjuhën serbe.

    Sipas Aktakuzës, në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë. Në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima, tani i ndjeri B.D., e ka shtyrë më krah të dëmtuarin Xhenger Cana – duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja, pasi që ishte më i riu në grup,

    Gjithnjë sipas Aktakuzës, të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat, tani të ndjerit B.D dhe R.D dhe F.B kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave, ashtu që pas një jave me lejen e Policisë serbe familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D dhe F.B, te të cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin. Njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi, kurse viktima Fatmiri nuk e kishte pasur kokën në trup.


    Në bazë të akuzave të lartcekura ekziston dyshimi i bazuar mirë se, në bashkëkryerje e ka kryer veprën penale: “krim i luftës kundër popullsisë civile”.

    Për masakrat e krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe të dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit” të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli, teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast, mund t’i gjeni në këtë: LINK.

     

  • Rrëfimet e dëshmitarëve në gjykimin ndaj Millosh Pleskoviqit, i akuzuar për krime lufte në zonën e Prizrenit

    Në gjykimin ndaj të pandehurit Millosh Pleskoviq, i cili akuzohet për krime lufte kundër popullsisë civile gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit, përveç Xhenger Canës dhe Haxhi Canës në seancën e 14.01.2025 kanë dëshmuar edhe dy dëshmitarë të tjerë.

    Millosh Pleskoviq akuzohet se më 01.09.1998 në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov”, me ç’rast ishin vrarë 3 civilë, të cilët ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Fillimisht dëshminë e nisi Bashkim Kastrati, i cili gjatë marrjes në pyetje nga prokurori tregoi se gjatë kohës së luftës 1998-1999 kishte qenë në Prizren.

    Lidhur me ditën kritike ai tregoi se nga ora 06:45 ishin nisur për të marrë dru në mal dhe në momentin kur kishin mbërri në kodër, ai si më i vjetri në mesin e tyre u kishte thënë po ulemi po pushojmë pak ndërsa pasi që kishin pushuar e pirë nga një cigare ishin nisur për të shkuar lart.

    “Kur erdhëm në gjysmë të rrugës ishte një ‘potok’ dhe pak pa ardhur te ‘potoku’ u dëgjua një zhurmë e pushkës nga një e shtënë e unë bërtita: “Çka u bo? Çka u bo?” – tha Bashkim Kastrati.

    Ndërsa pasi që kishte arritur në mëhallë, në shtëpi,  pas 30 minutave, sipas tij, kishin nisur rafalët e automatikëve.

    “Qat’herë janë vrarë ata, ndërsa trupat e tyre janë shku me thasë i kanë marrë” – tha dëshmitari.

    “A ke arritë me pa ndonjë pjesëtar të Policisë serbe” – pyeti prokurori Kastriot Memaj.

    “Jo, veç i kam dëgju të shtënat” – tha Kastrati.

    Dëshmitari tregoi se gjatë kohës kur ishin duke ikur kishte pësuar lëndime, edhe se e ka shenjën në ballë në anën e majtë, ndërsa pasi kishte arritur të largohej nga aty, Xhenger Cana i kishte thënë: “Ik se Policia dhe Ushtria serbe”.

    “Xhengeri e ka njoftë, Xhengeri e ka pa këtë (drejtohet nga i akuzuari)” – tha dëshmitari Kastrati.

    “Ndërsa ne nuk kemi parë asgjë” – shtoi tutje Kastrati.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se para luftës e kishte njohur të akuzuarin si fëmijë pasi i njëjti është rritur në mëhallën e tyre.

    “Po, si fëmijë është rritë në mëhallën tonë” – tha Kastrati.

    “Para lufte kur e ke njoftë qysh është dukur? – e pyeti prokurori Memaj.

    “Përafërsisht njësoj, mund të them se tani po duket më i plakur” – tha Kastrati.

    Ndërsa në fund të dëshmisë tha se prej luftës e tutje nuk e kishte parë më të akuzuarin.

    Seanca vazhdoi më dëshminë e dëshmitarit të dytë Ilir Bojaxhiu, i cili gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më  01.09.1998, 3 viktimat dhe 3 dëshmitarët e tjerë kishin shkuar të merrnin dru në mal.

    “Unë mund të deklarohem se së pari ata kanë qenë civilë të armatosur. Më 01.09.1998, 3 viktimat edhe 3 dëshmitarët e tjerë janë ngritur me shku me marrë dru në mal” – tha Kastrati.

    Tutje gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më vonë duke shkuar në mal kanë hasur në forcat policore dhe kur kishin hasur në forcat paramilitare i kanë ndaluar aty mirëpo njëri nga dajat e Xhengerit (Canës) kishte arritur ta shtyjë Xhengerin që të largohet prej atij vendi dhe kishte arritur të largohej nga ai vend.

    Më pas kur kishte arritur Xhenger Cana në lagjen e tyre e kishte njoftuar për rastin.

    “Po atë ditë Xhenger Cana na ka treguar që për këtë person që është para juve këtu që e ka parë në vendngjarje dhe prej aty ne i kemi besuar se Xhengeri ka qenë i vetëdijshëm dhe i sigurt që ky person ka qenë pjesëmarrës në atë vrasje” – tha dëshmitari.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se trupin e vëllait tij të ndjerë F.B. nuk kishte pasur mundësi ta shihte.

    “Terreni se ku kishte ndodhur ngjarja është si luginë, duhet disa kodra me i kalu për të arritur në atë vend. Ai vend aty ka qenë pyll ku këta kanë shku me pre nga një dru për nevoja familjare” – shtoi ai.

    Pasi që një nga viktimat lidhur me ditën kritike është vëllai i dëshmitarit, mbrojtësja e të akuzuarit, Millosh Pleskoviq, avokatja Filipoviq e pyeti dëshmitarin: ”A e keni paraqitur diku këtë rast?”.

    “Personalisht familja jem jo”- tha Bojaxhiu.

    “Për çfarë arsye nuk e keni paraqitur?” – pyeti tutje avokatja Filipoviq.

    “Në atë kohë s’kemi guxuar me dalë prej shpisë e lëre më ta paraqesim ndokund” – tha Bojaxhiu.

    Ai në fund të dëshmisë tha se vëllai i tij i ndjerë gjatë kohës më të madhe të jetës kishte punuar në sektorin privat dhe nuk kishte pasur kohë që të merret me probleme.

    Seanca e radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet më 15.01.2025.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më 21.06.2024, nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës nga trupi gjykues i përbërë nga gjyqtarët Rrahman Beqiri (kryetar i trupit gjykues) dhe dy anëtarët Violeta Namani Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë dosja e Prokurorisë?

    Sipas dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998 – 1999, në Prizren, gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar mes pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë, i pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civilë, duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.

    Sipas aktakuzës, rreth datës 01.09.1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R.D., B.D., F.B. së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, deri sa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 personave të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët fillimisht i kishin urdhëruar që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.
    Tutje, sipas aktakuzës, në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë, në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima – tani i ndjeri B.D. e ka shtyrë me krah të dëmtuarin Xhenger Cana, duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja pasi që ishte më i riu në grup.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat – tani të ndjerit B.D. dhe R.D. dhe F.B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D. dhe F.B., tek te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin, njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi kurse viktima F. nuk e kishte pasur kokën në trup.

    Në bazë të akuzave të lartcekura, ekziston dyshimi i bazuar mirë se në bashkëkryerje e ka kryer veprën penale – krim i luftës kundër popullsisë civile.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq, ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast mund t’i gjeni në këtë LINK.

  • Gjykimi ndaj Millosh Pleskoviq, i akuzuar për “krime lufte ndaj civilëve” në “Hoqa Mahallë” të Prizrenit

    Millosh Pleskoviq, i akuzuar për “krime lufte kundër popullsisë civile” gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit është ulur sërish sot, më 14.01.2025, në bankën e të akuzuarit në Gjykatën e Prishtinës.

    Millosh Pleskoviq po akuzohet nga Prokuroria Speciale se më 1 shtator të vitit 1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit  “Kallashnikov”, ku ishin vrarë 3 civilë teksa të njëjtit ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Seanca e sotme ka filluar me dëgjimin e dëshmitarit Xhenger Cana. I njëjti kishte filluar dëshminë dje më 13.01.2025, ndërsa sot ka arritur ta përfundojë dëshminë e tij.

    Ai gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se gjatë kohës së luftës Millosh Pleskoviq i kishte pasur 18 apo 19 vjet, pasi i njëjti mendonte se ka lindur gjatë vitit 78-79.

    “Sa herë e keni parë Milloshin para incidentit kritik, për të cilin po thoni që ai ka qenë prezent?” – e pyeti mbrojtësja e të akuzuarit Millosh Pleskoviq, avokatja Jovana Filipoviq.

    “Dajt i ka te na në lagje, prej moti e njoh në lagje.” – tha Cana.

    Gjatë vitit 1998 dëshmitari Xhenger Cana tregoi se Milloshi kishte qenë i dobët, i hollë, flokët e hequra zero dhe kishte qenë biond.

    “Biond, pak koka trashë tash, se ma herët ka qenë më i dobët.” – tha Cana.

    Dëshmitari Xhenger Cana tha se pasi që kishte ndodhur vrasja, ai për herë të parë deklaratë lidhur me këtë rast kishte dhënë në Policinë e Kosovës.

    “A keni dhënë ndonjë deklaratë në EULEX apo UNMIK, apo ndonjë organizatë tjetër ndërkombëtare&quot?” – e pyeti mbrojtësja e të akuzuarit, Jovana Filipoviq.

    “Jo.” – u përgjigj dëshmitari Cana.

    Ndërsa në fund të dëshmisë dëshmitari Cana tha se të akuzuarin në vendin e ngjarjes e kishte parë të veshur me uniforma të ushtrisë së Policisë dhe se i kishin gjuajtur me armë. Po ashtu, i pari që kishte gjuajtur kishte qenë i akuzuari e, po ashtu, i kishin ofenduar e sharë në gjuhën serbe.

    “Kush ka sharë?” – e pyeti prokurori Kastriot Memaj dëshmitarin gjatë seancës së sotme.

    “Paramilitarët serbë.” – u përgjigj dëshmitari Cana.

    Po ashtu prokurori Memaj e pyeti dëshmitarin “Sa jeni i sigurt se e keni parë të akuzuarin në vendin e ngjarjes?”.

    “Të garantoj me jetën time për këtë.” – tha dëshmitari Cana.

    Pas përfundimit të dëshmisë së dëshmitarit Xhenger Cana, seanca vazhdoi tutje me dëshminë e dëshmitarit të dytë të planifikuar për sot, Haxhi Cana.

    Haxhi Cana rrëfeu, gjatë dëshmisë së tij, se pas lufte iu kishte treguar të gjithëve për këtë rast.

    “Shtëpisë time, shokëve, familjarëve të mi, krejtve iu kom tregu për këtë rast.” – tha Haxhi Cana.

    Gjatë dëshmisë së tij tha se të akuzuarin e njeh që nga momenti kur ai i ka pasur 15 vjet, pasi ai kishte shkuar në mëhallë dhe po ashtu bëri të ditur se ai nuk e kishte parë Milloshin. Por, djali i tij i kishte treguar për të.

    “Unë vetë nuk e kam pa, por Xhengeri më ka treguar.” – tha Cana.

    Mbrojtësja e të akuzuarit e pyeti në rast se ai e kishte lajmëruar ndonjëherë Milloshin se kishte bërë diçka të keqe. Mirëpo, ai tha se pas përfundimit të luftës, pas 3-4 ditësh e kishte lajmëruar në mahallë.

    “Në mahallë e kam lajmëru që ka bo keq, krejt Prizreni e di.” – tha Haxhi Cana.

    “Pas lufte, pas 3-4 ditësh.” – shtoi tutje Cana.

    Gjykimi ndaj të akuzuarit për “krime lufte” Millosh Pleskoviq pritet të vazhdojë edhe pasdite, ku pritet të dëgjohen edhe dy dëshmitarë të tjerë.

    I akuzuari në shqyrtimin fillestar të mbajtur më 21.06.2024 nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë.” – kishte thënë i akuzuari Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës në përbërje të Trupit Gjykues Rrahman Beqiri (kryetar i Trupit Gjykues) dhe dy anëtarët, Violeta Namani-Hajra e Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa, Aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998-1999, në Prizren gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar në mes të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave Ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë, i pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civilë, duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë Aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.


    Sipas Aktakuzës, rreth datës 1 shtator 1998, në afërsi të Lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R. D., B. D., F. B., së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, derisa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 persona, të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët i kishin urdhëruar fillimisht që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.

    Sipas Aktakuzës në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë. Në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “kallashnikov”, në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima, tani i ndjeri B.D, e ka shtyrë me krah të dëmtuarin Xhenger Cana – duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja, pasi që ishte më i riu në grup,

    Gjithnjë – sipas Aktakuzës – të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat, tani të ndjerit: B. D., R. D. dhe F. B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave, ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R. D., B.D. dhe F. B., te te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R. D. dhe B. D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin. Njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi, kurse viktima Fatmiri nuk e kishte pasur kokën në trup.

    Në bazë të akuzave të lartcekura ekziston dyshimi i bazuar mirë se, në bashkëkryerje, e ka kryer veprën penale “krim i luftës kundër popullsisë civile”.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte dhe krime kundër njerëzimit” të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli – teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg, për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë Jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.