Ballina

Autor: Krenare Ferati

  • Gjykimi ndaj të akuzuarit për krime lufte, dëshmitarët rrëfejnë si i gjetën kufomat e tre civilëve të vrarë

    Në gjykimin ndaj Millosh Pleskoviq, i cili nga Prokuroria Speciale e Kosovës akuzohet për krime lufte kundër popullatës civile gjatë luftës së fundit në Kosovë, në seancën e sotme, më 21.01.2025, janë dëgjuar tre dëshmitarë.

    Pleskoviq po akuzohet nga Prokuroria Speciale, se më 1 shtator të vitit 1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit  “Kallashnikov”, ku ishin vrarë 3 civilë, teksa të njëjtit ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Fillimisht dëshminë e dha dëshmitari Parim Elshani, i cili gjatë dëshmisë së tij tha se në vitin 1998-1999 kishte jetuar në qytetin e Prizrenit.

    Ai tregoi, gjatë dëshmisë së tij, se si kishin shkuar në vendin e ngjarjes dhe i kishin gjetur kufomat.

    “I kemi dërgu xhenazet në Spital, prej Spitalit kemi shku në varrim.” – tha Parim Elshani.

    Ai tregoi, tutje, se përmbi kufoma kishte qenë miku i  tij F. B., mirëpo se kush e ka kryer këtë vrasje nuk e dinte.

    “A ke dëgju kush e ka kry vrasjen?” – e pyeti prokurori Ilir Morina.

    “Kam dëgju prej njerëzve, se nipi i kojshisë te xhamia e ka pasë gjyshen.” – tha Elshani.

    Parim Elshani tha, gjatë dëshmisë së tij, se para lufte nuk e kishte njohur Millosh Pleskoviqin dhe se përveç se në lajme nuk kishte dëgjuar diku tjetër se Milloshi e ka kryer vrasjen.

    Dëshmitari  i dytë i cili e dha dëshminë ishte Shaban Shala, i cili po ashtu tha se gjatë vitit 1998-1999 kishte jetuar në Prizren. Tutje, gjatë dëshmisë së tij edhe ai tregoi se si i kishin gjetur kufomat.

    “E kam të vështirë të flasë për trupat, por kur kemi mbërri na edhe qen ka pasë. Trupat kanë qenë pothuajse të shkapërderdhur.” – tha Shaban Shala.

    Ai rrëfeu se trupat i kishin futur në thasë, i kishin bartur te kamioni dhe kishin shkuar pastaj në Spital e prej aty në varreza.

    Ai tha se nuk e di se kush e ka kryer këtë vrasje e se Millosh Pleskoviqin nuk e kishte njohur para lufte dhe po ashtu nuk e kishte ditur që gjyshen e kishte pasur në lagjen ‘Hoqa Mahalla’.

    Ndërsa, dëshmitari i tretë i cili dha dëshminë ishte Sherif Xhaferi. Ai tha, gjatë dëshmisë së tij, se gjatë vitit 1998-1999 ka jetuar po ashtu në qytetin e Prizrenit. Dëshmitari Sherif Xhaferi tregoi lidhur me momentin, kur i kishin gjetur kufomat.

    “Trupat i kemi qit n’thasë. I kemi bartur nga 4 veta, deri te lagjja jonë. I kemi dërgu n’Spital dhe pastaj kemi shkuar n’varreza dhe i kemi varrosur.” – tha Shaban Shala.

    Ndërsa, në fund të dëshmisë së tij tha se nuk e di kush e ka kryer këtë vrasje.

    Shqyrtimi gjyqësor i radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet nesër, më 22.01.2025.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më datë 21.06.2024, nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë.” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës, në përbërje të Trupit Gjykues: Rrahman Beqiri, kryetar i Trupit Gjykues dhe dy anëtarët, Violeta Namani-Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Çfarë thotë Dosja e Prokurorisë?

    Sipas Dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998-1999, në Prizren gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar në mes të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave Ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë. I pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civil – duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.


    Sipas Aktakuzës, rreth datës 1 shtator 1998, në afërsi të Lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R. D., B. D., F. B. së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, derisa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 persona, të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët i kishin urdhëruar fillimisht që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.

    Tutje – sipas Aktakuzës – në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë, në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima, tani i ndjeri B.D e ka shtyrë më krah të dëmtuarin Xhenger Cana – duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja, pasi që ishte më i riu në grup,

    Gjithnjë – sipas Aktakuzës – të dëmtuarit: Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat, tani të ndjerit B.D., R.D. dhe F.B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave, ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D. dhe F.B., te te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin – njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi, kurse viktima Fatmiri nuk e kishte pasur kokën në trup.


    Në bazë të akuzave të lartcekura, ekziston dyshimi i bazuar mirë se, në bashkëkryerje, e ka kryer veprën penale: “krim i luftës kundër popullsisë civile”.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe për “krime kundër njerëzimit”, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për “krime lufte” dhe “krime kundër njerëzimit”, të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog, pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli – teksa po mbahej në Paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për “krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë”.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për “krime kundër njerëzimit”.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për “krime kundër njerëzimit” dhe “shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës”.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast, mund t’i gjeni në këtë: LINK.

  • Apeli e kthen në rigjykim rastin e Dushko Arsiqit, i akuzuar për krime lufte në zonën e Prishtinës

    Gjykata e Apelit e ka kthyer në rigjykim rastin ndaj të akuzuarit për krime lufte ndaj popullatës civile në Kosovë gjatë vitit 1999, Dushko Arsiq, i cili ishte shpallur fajtor nga Gjykata e Prishtinës.

    “APROVOHEN si të bazuara ankesat e të akuzuarit D.A dhe e mbrojtësit të tij av. Nebojsha Vlajiç, ndërsa aktgjykimi i Gjykatës Themelore në Prishtinë – Departamenti Special, PS.nr.46/22 i datës 22.03.2024, ANULOHET dhe lënda kthehet në rigjykim dhe rivendosje” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Të akuzuarit D.A i vazhdohet masa e paraburgimit deri në vendimin ardhshëm nga Gjykata Themelore – Departamenti Special” – thuhet tutje në vendimin e Apelit.

    Arsiq ishte dënuar nga Gjykata e Prishtinës me 13 vjet burgim.

    Shpallja e aktgjykimit për këtë rast ishte bërë nga gjyqtari Vesel Ismaili në Gjykatën e Prishtinës.

    Kundër vendimit të Gjykatës së instancës së parë ankesë brenda afatit ligjor kishte paraqitur përfaqësuesi i të dëmtuarit Artan Krasniqit, avokati Arsim Krasniqi, për shkak të vendimit lidhur me sanksionin penal, me propozim që Gjykata e Apelit të miratojë ankesën dhe ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar lidhur me sanksionin penal dhe të akuzuarit t’i shqiptojë dënim më të rëndë.

    Po ashtu ankesë kundër vendimit të Gjykatës Themelore kishte paraqitur edhe i akuzuari Dushko Arsiq me pretendimin se ka pasur shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, vërtetimit të gabuar dhe jo të plotë të gjendjes faktike, dhe shkeljes së ligjit penal me propozim që Gjykata e Apelit e Kosovës të aprovojë ankesën, ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar, dhe atë ta lirojë në mungesë të provave.

    Ankesë ka paraqitur edhe mbrojtësi i të akuzuarit Dushko Arsiq, avokati Nebojsha Vllaiq, me pretendimin se ka pasur shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, vërtetim të gabuar dhe jo të plotë të gjendjes faktike, shkeljes së ligjit penal dhe për shkak të vendimit mbi sanksionin penal, me propozim që Gjykata e Apelit e Kosovës ta aprovojë ankesën, ta ndryshojë aktgjykimin e ankimuar, ashtu që të akuzuarin ta lirojë në mungesë të provave apo lëndën ta kthejë në rigjykim dhe rivendosje.

    Prokuroria e Apelit me parashtresën e datës 18.06.2024 ka propozuar që ankesa e përfaqësuesit të të dëmtuarit Artan Krasniqit, avokatit Arsim Krasniqi, të hidhet poshtë si e palejuar, ndërsa ankesa e ushtruar nga i akuzuari Dushko Arsiq dhe mbrojtësit të tij, avokati Nebojsha Vllaiq, të refuzohen si të pabazuara, ndërsa aktgjykimi i ankimuar të vërtetohet.

    “Gjykata e Apelit, analizoi aktgjykimin e ankimuar së bashku me shkresat e lëndës, detyrimisht në kuptim të dispozitës së nenit 394 par.1 të KPPR-së, vlerësoi pretendimet ankimore të akuzuarit dhe mbrojtësit të tij si dhe përgjigjet në ankesat e ushtruara dhe gjeti se: Ankesat e të akuzuarit D.A dhe e av. Nebojsha Vllaiç janë të bazuara, ndërsa ankesa e të dëmtuarit A.K, e paraqitur përmes av. Arsim Krasniqi konsiderohet jo lëndore.” – thuhet në vendimin e Apelit.

    Ky vendim është marrë nga trupi gjykues i përbërë nga Vaton Durguti – kryetar, dhe Bashkim Hyseni dhe Kreshnik Radoniqi– anëtarë.

    Gjetjet e Gjykatës së Apelit

    Gjykata e Apelit pas analizimit të aktgjykimit të ankimuar së bashku me shkresat e lëndës, duke vlerësuar pretendimet ankimore në ankesa, ka gjetur se aktgjykimi i ankimuar është përfshirë me shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, të pretenduara në ankesën e mbrojtësit të të akuzuarit dhe në ankesën e të akuzuarit, aktgjykimit i mungojnë arsyet për faktet vendimtare, nuk janë vlerësuar në mënyrë të plotë dhe gjithëpërfshirëse dëshmitë dhe provat, nuk janë dhënë shpjegimet e nevojshme lidhur me kontradiktat në përmbajtjen e tyre.

    Në vendimin e Apelit thuhet se sipas pikëpamjes së kolegjit ekzistojnë edhe shkelje në relacion me gjendjen faktike në raport me faktet vendimtare që kanë të bëjnë me identifikimin e të akuzuarit Dushko Arsiq, si dhe me rrethanat se i dëmtuari Artan Krasniqi çka u kishte thënë dëshmitarëve për ngjarjen, se a kishte përmendur emra, se kush e kishte keqtrajtuar nga paramilitarët serbë dhe veprimet që i kishin ndërmarrë ndaj të ndjerit I.Sh.

    “Sipas Kolegjit është e rëndësishme të kujtohet se deklaratat e veçanta të dëshmisë së dëmtuarit Artan Krasniqi, dhe dëshmitarëve të dëgjuar në këtë proces nuk mund të vlerësohen në mënyrë të izoluar, por besueshmëria, saktësia dhe vërtetësia do të çmohet pas vlerësimit të tërësishëm të dëshmive të bëra gjatë hetuesisë dhe në shqyrtimin gjyqësor” – thuhet në vendimin e Apelit.

    Tutje në vendimin e Apelit thuhet se në rastin konkret i dëmtuari Artan Krasniqi është dëgjuar disa herë, në Polici, Prokurori dhe gjatë shqyrtimit gjyqësor.

    Përderisa në dëshminë e tij rreth ngjarjes është konsistent në përshkrimin e ngjarjes së datës 20.04,1999, në fshatin Butovc, të komunës së Prishtinës, në vendin e quajtur “Varrezat e Maqedoncëve” derisa viktima ka qenë duke ecur, e kanë gjuajtur me pushkë automatike dhe pasi që e kanë goditur e kanë urdhëruar të dëmtuarin Artan Krasniqi, atëkohë 15-vjeçar, që trupin e viktimës B.Sh. ta mbajë në shpinë.

    Megjithatë, sipas vendimit të Apelit, në dëshmitë e tij ka paqartësi për faktin nëse dhe si e kishte njohur më parë të akuzuarin Dushko Arsiq.

    Kolegji mendon si çështje vendimtare për të shqyrtuar në këtë proces është nëse i dëmtuari e ka identifikuar të akuzuarin në mënyrë të saktë dhe të sigurt.

    Në procesverbalin e datës 15.12.2021, në pyetjet e prokurorit, i dëmtuari Artan Krasniqi është përgjigjur se nuk e ka njohur asnjëherë dhe se nuk e ka takuar më parë të pandehurin.

    Në vendim të Apelit thuhet se kur është pyetur nga avokati mbrojtës i të akuzuarit se a e ka njohur të akuzuarin Dushko Arsiq para datës 20.04.1999, apo e keni njoftuar ditën kur ka ndodhur ngjarja e përmendur në këtë rast, i dëmtuari është përgjigjur: “Unë asnjëherë nuk e kam njohur të pandehurin më parë, në momentin kritik unë të pandehurin e kam takuar për herë të parë”.

    Tutje, sipas vendimit të Apelit, kur është pyetur: “A e njeh këtë person nga dita kur të ka sulmuar apo më herët, meqë sot në deklaratë thatë se nuk e keni njohur asnjëherë më parë?”, i njëjti është përgjigjur: “Unë si fytyrë para lufte e kam parë në Kolovicë, por përgjigjja ime ishte në kontekstin se nuk kam pasur asnjë kontakt me të para lufte”.

    Ndërsa tutje në vendim të Apelit thuhet se në deklaratën e dhënë në Polici më 23.09.2021, Artan Krasniqi kur është pyetur t’i sqarojë rrethanat e rastit, ai është përgjigjur: “Para syve të mi është shfaq një fytyrë e njofshme për mua, kojshiu Dushko Arsiq nga lagjja e Kolovicës”.

    Andaj, gjithnjë sipas vendimit të Apelit, lidhur me çështjen e identifikimit, kolegji sjell në vëmendje për të kuptuar dobësitë e përceptimit njerëzor, madje edhe te dëshmitarët në dukje të sigurt, të cilët pretendojnë se kanë identifikuar një të akuzuar, pa pasur mundësinë e mjaftueshme për të vërtetuar vëzhgimet e bëra.

    Po ashtu në vendimin e Apelit  thuhet se i dëmtuari Artan Krasniqi kishte deklaruar se Dushko Arsiq kishte qenë me shami të zezë në kokë, në krah të uniformës ka pasur emblemën me katër C, prej armatimit ka pasur “Kallashnikov”, ndërsa në shpinë “ranac” dhe një qyngë “Zola”, si dhe të veshur ka pasur maicë me ngjyrë me lara sikur uniforma.

    Tutje në vendimin e Apelit thuhet se Gjykata e shkallës se parë thekson: “të dëmtuarit qartë i kujtohen detajet e uniformave, dhe të armatimit të cilët kane bartur paramilitarët e tjerë serbë… dhe të njëjtën deklaratë e ka dhënë në shqyrtimin gjyqësor duke e bindur gjykatën ne kredibilitetin e tij”.

    “Gjykata e shkallës së parë duhet të japë arsye dhe shpjegim ezaurues për rrethanat të cilat e ka parë i dëmtuari – dëshmitari, i cili e përshkruan të akuzuarin “me shami në kokë dhe të uniformuar me maicë me lara..”, rrethana të cilat objektivisht e vështirësojnë identifikimin e një personi, për rrjedhojë mungojnë arsyet se si gjykata arriti në konkludimin për një identifikim të saktë, dhe se cilët ishin faktorët shtesë të cilët i mbizotëronin këto vështirësi në favor të identifikimit” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Për rrjedhojë, Kolegji konkludon se Gjykata e shkallës së parë duhet të ketë parasysh nevojën për një kujdes të veçantë kur peshon vlerën provuese të dëshmisë së identifikimit pamor” – thuhet tutje në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Sipas vendimit të Apelit, dëshmitari Rafet Shala në deklaratën e tij të dhënë në Polici më 07.10.2021 kur është pyetur se “A ka treguar ky djali i ri që ka ardhur në shtëpinë tënde se kush kanë qenë personat që e kanë vrarë vëllain tuaj B.Sh.?”, ai ishte përgjigjur: “Ai më pat thënë që pasi serbët e kishin pasë zënë edhe atë, e kishin pasë maltretuar dhe rrahur, i kishin pasë thënë “herë po të vrajmë e here jo s’po të vrajmë”, por ai i kishte pasë njohur ata serbë? E di që ka përmendur emrat e atyre serbëve, por kurrë nuk mund t’i kujtoj emrat që na pat thënë.”

    Tutje, sipas vendimit të Apelit, në dëshminë e dhënë në Polici më 18.01.2022 kur është pyetur se “A të ka thënë diçka Artan Krasniqi në lidhje me personat që e kanë vrarë vëllain tuaj B.Sh.?”, Rafeti është përgjigjur: “Artan Krasniqi më ka pasë thënë, se serbët e Butovcit e kanë vra”, dhe në pyetjen: “A ka pëmendur Artan Kasniqi ndonjë emër konkret të atyre serbëve, të cilët dyshohet se e kanë varë vëllanë tuaj?”, ai është përgjigjur: “Jo, atëherë mua nuk më ka përmendur ndonjë emër, sepse ai kishte pasë qenë i humbur dhe nga atëherë ai ka mbetë me të meta fizike”.

    Në vendim të Apelit thuhet po ashtu se më tej në shqyrtimin gjyqësor dëshmitari Rafet Shala është pyetur nga prokurori: “nëse të kujtohet, mos ka përmendur ndonjë emër të atyre paramilitarëve ose mos të ka thënë se e njeh dikënd?”, Rafeti ishte përgjigjur: “Me sa më kujtohet, ka thanë me një emër Dushko Arsiq, pasi Artan Krasniqi më tha se ai gaboi e heku maskën dhe pasi e ka hekur maskën, unë e kam njohur. Këto fjalë m’i ka thanë Artan Krasniqi”. Po ashtu kur dëshmitari është pyetur: “më 18.01.2021, kur polici ju ka pyetur Artan Krasniqi a e ka përmend ndonjë emër konkret të atyre serbëve për të cilin dyshoni se e kanë vrarë vëllanë tuaj, si është e mundur që sot thoni që e ka përmendur emrin Dushko Arsiq?”, dëshmitari është përgjigjur: “Nuk m’u ka kujtuar emri në atë moment kur kam qenë në polici, se kam qenë në stres, kurse sot më kujtohet se më ka treguar Artan Krasniqi”. Përsëri kur është pyetur se “ju keni dhënë edhe një dëshmi më 07.10.2021, as atëherë nuk keni përmendur emër, pse atëherë nuk e keni thanë atë emër?”, i njëjti është përgjigjur: “Nuk m’u ka kujtuar se kam qenë në stres”.

    Në gjetjet e Gjykatës së Apelit thuhet se kolegji ka vërejtur se dëshmia e dëshmitarit Rafet Shala ka evoluar në çdo deklarim të tij lidhur me faktin se çka i ka thënë i dëmtuari Artan Krasniqi për vrasjen e vëllait të tij I.Sh.

    “Gjykata e shkallës së parë këtë dëshmi e konsideron si të rëndësishme për të mbështetur dëshminë e të dëmtuarit A.K, në raport me identifikimin e të akuzuarit D.A.” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Tutje në gjetjet e Gjykatës së Apelit thuhet se aktgjykimi përmban shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale, në rigjykim dhe rivendosje gjykata e shkallës së parë posaçërisht të bëjë vlerësimin e dëshmisë së të dëmtuarit Artan Krasniqi, dhe dëshmive të dëshmitarëve të tjerë në raport me identifikimin e të akuzuarit, t’i shpjegoj mospërputhjet dhe paqartësitë në dëshmitë e tyre gjatë hetuesisë dhe shqyrtimit gjyqësor.

    “Aktgjykimi përmban shkelje esenciale të dispozitave të procedurës penale nga neni 384 par. 2 nënpar. 7 lidhur me nenin 369 par.7 të KPPRK-së, në rigjykim dhe rivendosje gjykata e shkallës së parë posaçërisht të bëjë vlerësimin e dëshmisë së të dëmtuarit A.K., dhe dëshmive të dëshmitarëve tjerë në raport me identifikimin e të akuzuarit, t’i shpjegojë mospërputhjet dhe paqartësitë në dëshmitë e tyre gjatë hetuesisë dhe shqyrtimit gjyqësor, të japë përgjigje në pretendimet lidhur me raportin e ekzaminimit të fragmenteve metalike në aspektin balistik, AFK/2022-3761/3647 i datës 11.11.2022, si dhe të marrë parasysh vërejtjen lidhur me përshkrimin e veprimeve inkriminuese të të akuzuarit të potencuara në këtë aktgjykim në funksion të konkretizimit dhe specifikimit të këtyre veprimeve” – thuhet në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    “Gjykata të kujdeset që përshkrimi faktik i veprimeve inkriminuese në dispozitiv të aktgjykimit, të jetë në pajtueshmëri me provat të cilat janë administruar gjatë shqyrtimit gjyqësor. Gjykata e shkallës së parë duhet t’i eliminojë shkeljet e sipërcituara, pas vlerësimit të plotë të të gjitha provave një nga një dhe në unitetin e tyre të arrij në përfundime të qarta për faktet vendimtare që derivojnë nga materiali provues, pastaj të vendosë në mënyrë të drejtë e të ligjshme“ – thuhet tutje në vendimin e Gjykatës së Apelit.

    Kujtojmë se Arsiq nuk e kishte pranuar fajësinë për akuzat e ngritura nga Prokuroria.

    Dosja e Prokurorisë

    Sipas aktakuzës së siguruar nga KALLXO.com, Dushko Arsiq së bashku me pjesëtarë të tjerë të Policisë serbe dhe grupe paramilitare, në periudhën e luftës, më saktësisht në muajt janar-qershor 1999 ka marrë pjesë në dëbimin dhe shpërnguljen me dhunë të qytetarëve të Prishtinës.

    Tutje të njëjtit kanë filluar të bëjnë plaçkitjen e shtëpive, e më pastaj të njëjtave ua kanë vënë flakën me qëllim të dëmtimit të tyre e po ashtu ka marrë pjesë në keqtrajtimin e shqiptarëve dhe disa prej tyre i kanë plagosur e disa prej tyre i kanë vrarë, thuhet në aktakuzë.

    “I akuzuari ka marrë pjesë në ekzekutimin e viktimave, tani të ndjerit B.Sh., ashtu që me 20.02.1999 në fshatin Butovc, derisa viktima ka qenë duke ecur të njëjtin e kanë gjuajtur me arme automatike dhe pasi që e kanë goditur, e kanë urdhëruar të dëmtuarin A.K. që në atë kohë ishte vetëm 15-vjeçar që trupin e B.Sh. ta mbajë në shpinë”- thuhet tutje në aktakuzë.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, i akuzuari Dushko Arsiq në po të njëjtë datë dhe vendin e njëjtë fillimisht e ka ndalur të dëmtuarin A.K. që ishte 15-vjeçar, i akuzuari së bashku me ushtarët serbë dhe paramilitarët urdhërojnë të dëmtuarin që të heqë çantën që e ka pasur në shpinë e më pastaj i akuzuari i del prapa shpine dhe e godet të dëmtuarin me tytë të automatikut në pjesën e poshtme të shpinës.

    “Pas goditjes të të akuzuarit i dëmtuari bie në tokë pastaj të njëjtit fillojnë ta maltretojnë, torturojnë dhe keqtrajtojnë fizikisht e psiqikisht. Pastaj i dëmtuari vëren dy persona tjerë të nacionalitetit serb të cilët i njeh, Dragan Niçiq dhe Boban (mbiemri nuk i kujtohet), dhe i dëmtuari i pyet që të dy: “Pse bre kojshi kjo kështu?”. Bobani përgjigjet: “Komsho bre komshija, gje je Amerika’ (Kujt bre fqinj, ku është Amerika, çfarë fqinji)”.

    Sipas aktakuzës, me këto veprime i njëjti ka kryer veprën penale – krime lufte kundër popullatës civile.

  • Rrëfimet e dëshmitarëve në gjykimin ndaj Millosh Pleskoviqit, i akuzuar për krime lufte në zonën e Prizrenit

    Në gjykimin ndaj të pandehurit Millosh Pleskoviq, i cili akuzohet për krime lufte kundër popullsisë civile gjatë luftës në Kosovë në zonën e Prizrenit, përveç Xhenger Canës dhe Haxhi Canës në seancën e 14.01.2025 kanë dëshmuar edhe dy dëshmitarë të tjerë.

    Millosh Pleskoviq akuzohet se më 01.09.1998 në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla” kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov”, me ç’rast ishin vrarë 3 civilë, të cilët ishin duke shkuar për të marrë dru në mal.

    Fillimisht dëshminë e nisi Bashkim Kastrati, i cili gjatë marrjes në pyetje nga prokurori tregoi se gjatë kohës së luftës 1998-1999 kishte qenë në Prizren.

    Lidhur me ditën kritike ai tregoi se nga ora 06:45 ishin nisur për të marrë dru në mal dhe në momentin kur kishin mbërri në kodër, ai si më i vjetri në mesin e tyre u kishte thënë po ulemi po pushojmë pak ndërsa pasi që kishin pushuar e pirë nga një cigare ishin nisur për të shkuar lart.

    “Kur erdhëm në gjysmë të rrugës ishte një ‘potok’ dhe pak pa ardhur te ‘potoku’ u dëgjua një zhurmë e pushkës nga një e shtënë e unë bërtita: “Çka u bo? Çka u bo?” – tha Bashkim Kastrati.

    Ndërsa pasi që kishte arritur në mëhallë, në shtëpi,  pas 30 minutave, sipas tij, kishin nisur rafalët e automatikëve.

    “Qat’herë janë vrarë ata, ndërsa trupat e tyre janë shku me thasë i kanë marrë” – tha dëshmitari.

    “A ke arritë me pa ndonjë pjesëtar të Policisë serbe” – pyeti prokurori Kastriot Memaj.

    “Jo, veç i kam dëgju të shtënat” – tha Kastrati.

    Dëshmitari tregoi se gjatë kohës kur ishin duke ikur kishte pësuar lëndime, edhe se e ka shenjën në ballë në anën e majtë, ndërsa pasi kishte arritur të largohej nga aty, Xhenger Cana i kishte thënë: “Ik se Policia dhe Ushtria serbe”.

    “Xhengeri e ka njoftë, Xhengeri e ka pa këtë (drejtohet nga i akuzuari)” – tha dëshmitari Kastrati.

    “Ndërsa ne nuk kemi parë asgjë” – shtoi tutje Kastrati.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se para luftës e kishte njohur të akuzuarin si fëmijë pasi i njëjti është rritur në mëhallën e tyre.

    “Po, si fëmijë është rritë në mëhallën tonë” – tha Kastrati.

    “Para lufte kur e ke njoftë qysh është dukur? – e pyeti prokurori Memaj.

    “Përafërsisht njësoj, mund të them se tani po duket më i plakur” – tha Kastrati.

    Ndërsa në fund të dëshmisë tha se prej luftës e tutje nuk e kishte parë më të akuzuarin.

    Seanca vazhdoi më dëshminë e dëshmitarit të dytë Ilir Bojaxhiu, i cili gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më  01.09.1998, 3 viktimat dhe 3 dëshmitarët e tjerë kishin shkuar të merrnin dru në mal.

    “Unë mund të deklarohem se së pari ata kanë qenë civilë të armatosur. Më 01.09.1998, 3 viktimat edhe 3 dëshmitarët e tjerë janë ngritur me shku me marrë dru në mal” – tha Kastrati.

    Tutje gjatë dëshmisë së tij rrëfeu se më vonë duke shkuar në mal kanë hasur në forcat policore dhe kur kishin hasur në forcat paramilitare i kanë ndaluar aty mirëpo njëri nga dajat e Xhengerit (Canës) kishte arritur ta shtyjë Xhengerin që të largohet prej atij vendi dhe kishte arritur të largohej nga ai vend.

    Më pas kur kishte arritur Xhenger Cana në lagjen e tyre e kishte njoftuar për rastin.

    “Po atë ditë Xhenger Cana na ka treguar që për këtë person që është para juve këtu që e ka parë në vendngjarje dhe prej aty ne i kemi besuar se Xhengeri ka qenë i vetëdijshëm dhe i sigurt që ky person ka qenë pjesëmarrës në atë vrasje” – tha dëshmitari.

    Ai gjatë dëshmisë së tij tha se trupin e vëllait tij të ndjerë F.B. nuk kishte pasur mundësi ta shihte.

    “Terreni se ku kishte ndodhur ngjarja është si luginë, duhet disa kodra me i kalu për të arritur në atë vend. Ai vend aty ka qenë pyll ku këta kanë shku me pre nga një dru për nevoja familjare” – shtoi ai.

    Pasi që një nga viktimat lidhur me ditën kritike është vëllai i dëshmitarit, mbrojtësja e të akuzuarit, Millosh Pleskoviq, avokatja Filipoviq e pyeti dëshmitarin: ”A e keni paraqitur diku këtë rast?”.

    “Personalisht familja jem jo”- tha Bojaxhiu.

    “Për çfarë arsye nuk e keni paraqitur?” – pyeti tutje avokatja Filipoviq.

    “Në atë kohë s’kemi guxuar me dalë prej shpisë e lëre më ta paraqesim ndokund” – tha Bojaxhiu.

    Ai në fund të dëshmisë tha se vëllai i tij i ndjerë gjatë kohës më të madhe të jetës kishte punuar në sektorin privat dhe nuk kishte pasur kohë që të merret me probleme.

    Seanca e radhës lidhur me këtë çështje pritet të mbahet më 15.01.2025.

    Kujtojmë se i akuzuari Millosh Pleskoviq në seancën e shqyrtimit fillestar, më 21.06.2024, nuk e kishte pranuar fajësinë.

    “Nuk e pranoj fajësinë” – kishte thënë i akuzuari Millosh Pleskoviq.

    Ky rast po trajtohet në Departamentin Special të Gjykatës së Prishtinës nga trupi gjykues i përbërë nga gjyqtarët Rrahman Beqiri (kryetar i trupit gjykues) dhe dy anëtarët Violeta Namani Hajra dhe Kujtim Krasniqi.

    Ndërsa aktakuza po përfaqësohet nga prokurori Kastriot Memaj.

    Çfarë thotë dosja e Prokurorisë?

    Sipas dosjes së Prokurorisë, i akuzuari gjatë kohës së luftës në Kosovë, në periudhën kohore 1998 – 1999, në Prizren, gjatë një konflikti me karakter jondërkombëtar të zhvilluar mes pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave ushtarake të Republikës Federative të Jugosllavisë (RFJ) dhe forcave policore të Serbisë, i pandehuri Millosh Pleskoviq, me dashje e në bashkëkryerje me persona të tjerë, i ka shkelur rëndë rregullat e së drejtës ndërkombëtare kundër personave civilë, duke kryer vrasjen e viktimave, në atë mënyrë që në periudhën kohore relevante për këtë aktakuzë, forcat policore dhe ushtarake të RFJ dhe Serbisë ishin stacionuar në kodrat përreth Prizrenit, për shkak të konfliktit të armatosur që ishte duke ndodhur në atë zonë.

    Sipas aktakuzës, rreth datës 01.09.1998, në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, në Prizren, viktimat R.D., B.D., F.B. së bashku me të dëmtuarit Fevzi Cana, Xhenger Cana dhe Bashkim Kastrati, kanë shkuar në malin e tyre, i cili gjendej afërsisht rreth 300 metra në afërsi të lagjes “Hoqa Mahalla”, për të marrë dru për ngrohje, deri sa ishin duke ecur, kanë hasur në një grup prej 7-8 personave të armatosur të nacionalitetit serb, të cilët kishin dalë nga mali dhe ishin me uniforma policore dhe ushtarake, me shirita në krah dhe në kokë dhe njëkohësisht ishin të armatosur me armë të gjata automatike e të cilët fillimisht i kishin urdhëruar që të ndaleshin, pastaj i kanë fyer në gjuhën serbe.
    Tutje, sipas aktakuzës, në mesin e tyre e kishin parë edhe të pandehurin në fjalë, në atë moment i pandehuri kishte shtënë me armë të tipit “Kallashnikov” në drejtim të tyre dhe me të filluar të shtënat, viktima – tani i ndjeri B.D. e ka shtyrë me krah të dëmtuarin Xhenger Cana, duke e futur nën rrugë, në mënyrë që ta shpëtojë nga vrasja pasi që ishte më i riu në grup.

    Gjithnjë sipas aktakuzës, të dëmtuarit Xhenger Cana, Fevzi Cana dhe Bashkim Kastrati kanë vrapuar në drejtim të shtëpive të tyre, kurse viktimat – tani të ndjerit B.D. dhe R.D. dhe F.B. kanë mbetur në vendin e ngjarjes të vrarë, si pasojë e të shtënave ashtu që pas një jave, me lejen e Policisë serbe, familjarët e viktimave kanë shkuar që t’i marrin trupat e tani të ndjerëve R.D., B.D. dhe F.B., tek te cilët kanë parë se trupat e viktimave janë të gjymtuar, ashtu që R.D. dhe B.D. ishin vendosur njëri mbi tjetrin, njëri nga ta e kishte këmbën e prerë nga trupi kurse viktima F. nuk e kishte pasur kokën në trup.

    Në bazë të akuzave të lartcekura, ekziston dyshimi i bazuar mirë se në bashkëkryerje e ka kryer veprën penale – krim i luftës kundër popullsisë civile.

    Për masakrat dhe krimet e tjera të luftës dhe krimet kundër njerëzimit të kryera në Kosovë nga forcat serbe e jugosllave gjatë luftës së viteve 1998/1999 ishin gjykuar, e disa edhe dënuar, ish-udhëheqësit më të lartë politikë dhe ushtarakë të Jugosllavisë së mbetur dhe të Serbisë.

    Ish-presidenti i Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq, ishte akuzuar për krime lufte dhe për krime kundër njerëzimit, të kryera nga forcat serbe e jugosllave në Kosovë. Millosheviq ishte akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit të kryera edhe në luftërat në Bosnjë e Hercegovinë, si dhe në Kroaci.

    Gjykimi i tij në Gjykatën ndërkombëtare penale për ish-Jugosllavinë (ICTY), me seli në Hagë, nuk kishte marrë epilog pasi Millosheviq kishte vdekur më 11.03.2006 në qeli teksa po mbahej në paraburgim.

    Millan Millutinoviq, ish-kryetari i Serbisë, ishte liruar nga akuzat për krime lufte gjatë konfliktit në Kosovë.

    Nikolla Shainoviq, zëvendëskryeministër i Republikës Federale të Jugosllavisë, ishte dënuar me 18 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Dragolub Ojdaniq, ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 15 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Nebojsha Pavkoviq, ish-komandanti i Armatës së Tretë të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 22 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Vlladimir Llazareviq, ish-komandanti i Korpusit të Prishtinës të Ushtrisë jugosllave, ishte dënuar me 14 vjet burg për krime kundër njerëzimit.

    Sreten Llukiq, ish-shefi i stafit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë për Kosovë, ishte dënuar me 20 vjet burg për krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve apo zakoneve të luftës.

    Aktgjykimin të plotë, në gjuhën angleze, e gjeni këtu.

    Të gjitha raportimet e tjera lidhur me këtë rast mund t’i gjeni në këtë LINK.

  • Rasti “Brezovica”, dëshmitari bashkëpunues i Prokurorisë u përgjigjet pyetjeve të mbrojtësve të të akuzuarve

    Seanca për rastin “Brezovica” në Gjykatën e Pejës më 13.01.2025 ka vazhduar me dëgjimin e dëshmitarit bashkëpunues të Prokurorisë, Alban Çuka.

    Të akuzuar në këtë rast janë Bratisllav Nikoliq, Dimitrije Raçiçeviq, Dragomir Millosavleviq, Hysni Bajrami, Sasha Millosavleviq, Arben Çitaku, Bedri Halimi, Husein Ajdini, Sasha Spasiq dhe Jardan Kostiq.

    Në lidhje me rastin “Brezovica”, Prokuroria e Ferizajt pretendon se janë keqpërdorur pozitat, ka pasur ushtrim ndikimi, marrje ryshfeti, dhënie ryshfeti, me qëllim të lëshimit të lejeve ndërtimore në zonën e Brezovicës.

    Dëshminë e tij dëshmitari Alban Çuka e kishte filluar më 06.11.2024 dhe e kishte vazhduar më 08.01.2025, më 09.01.2025 dhe më 10.01.2025.

    Në këtë seancë Çuka ka vazhduar të japë dëshminë e tij duke iu përgjigjur pyetjeve të mbrojtësve të të akuzuarve.

    Në seancën e datës 06.11.2024 me të filluar dëgjimi i dëshmitarit, kryetarja e trupit gjykues, Nushe Kukaj-Mekaj, kishte njoftuar mediat se dëshmia e dëshmitarit nuk mund të bëhet publike deri në përfundim të dëgjimit edhe të dëshmitarëve të tjerë.

    Arsyeja pse u mor vendimi për të mos e bërë publike dëshminë e këtij dëshmitari sipas gjyqtares ishte për shkak të ruajtjes së konfidencialitetit të deklarimit të dëshmitarit dhe për të mos pasur ndikim te dëshmitarët e tjerë që pritet të dëshmojnë në këtë rast.

    Çuka është dëshmitar bashkëpunues i Prokurorisë.

    Dëshmitari Alban Çuka kërkoi nga gjykata që seanca e nesërme të anulohet për shkak se i njëjti kishte probleme shëndetësore.

    “E lus gjykatën që për nesër ta anuloj seancën për shkak se kam probleme shëndetësore” – tha Çuka

    Andaj gjykata mori aktvendim që seanca e nesërme të anulohet ndërsa e radhës u caktua për muajin shkurt 2025.

    Më 04.11.2024 dhe 05.11.2024 prokurori, avokatët dhe të akuzuarit kanë dhënë fjalën hyrëse lidhur me këtë rast.

    Çka thotë aktakuza e Prokurorisë?

    Sipas aktakuzës së Prokurorisë së Ferizajt, kryetari i Komunës së Shtërpcës, Bratisllav Nikoliq nga 21 janari 2016 e deri më 10 shtator 2018 ka keqpërdorur detyrën zyrtare me qëllim të përfitimit të dobisë pasurore për vete dhe i ka mundësuar një investitori marrjen e lejeve ndërtimore në mënyrë të kundërligjshme për të cilin shërbim ka marrë 200 mijë euro për 19 leje ndërtimore, për një shtëpi vikendi dhe një pëlqim rrugor dhe 100 mijë euro për lejen ndërtimore për objektin e hotelerisë “Rimida”.

    Ish-kryetari i Komunës së Shtërpcës akuzohet edhe në disa dispozitiva të tjerë të aktakuzës për keqpërdorim të detyrës zyrtare.

    Në pikën dytë të aktakuzës i njëjti akuzohet se nga 30 janari i vitit 2015 e deri më 27 maj 2019 përsëri sipas Prokurorisë ka keqpërdorur detyrën zyrtare me qëllim të përfitimit të pasurisë për vete duke i mundësuar një personi tjetër përfitimin e lejes ndërtimore në mënyrë të kundërligjshme për të cilin shërbim ka marrë 140 mijë euro për 14 leje ndërtimore dhe për shtëpi vikendi.

    60 mijë euro të tjera akuzohet nga Prokuroria se i ka marrë ish-kryetari i Komunës së Shtërpcës për lëshimin e 5 lejeve ndërtimore në mënyrë të kundërligjshme për ndërtimin e shtëpive të vikendit. Këto objekte ishin ndërtuar në zonën e tretë të mbrojtur të Parkut “Sharri”.

    Në pikën katër të aktakuzës thuhet se nga 23 nëntor 2018 deri më 6 gusht 2019 ish- kryetari i Komunës së Shtërpcës kishte marrë 40 mijë euro për lëshimin e 6 lejeve ndërtimore për shtëpi vikendi.

    Aktakuza kësisoj vazhdon për keqpërdorim të detyrës zyrtare për ish-kryetarin e Komunës së Shtërpcës edhe në pikën 5, 6, 7, 8, 9.

    Në po këtë aktakuzë Bratisllav Nikoliq akuzohet edhe për marrje ryshfeti e ushtrim ndikimi.

    Në këtë aktakuzë të përfshirë janë edhe Dimitrije Reqiçeviq – si drejtor i Urbanizimit, inspektorët komunalë të ndërtimit Hysni Bajrami dhe Dragomir Millosavleviq dhe Arben  Çitaku si ish-sekretar i përgjithshëm i Ministrisë së Mjedisit, Mustafë Hyseni si shef i Departamentit për Mbrojte dhe Mjedis të Ujërave, Husen Ajdini si investitor, Raif Bajrami si shef i Inspeksionit të Shtërpcës dhe të akuzuarit Sasha Spasiq, Bedri Halimi i akuzuar në cilësinë e kryeinspektorit, Sasha Millosavleviq si shef i Drejtorisë së Kadastrës.

    Të lartcekurit akuzohen për vepra penale si marrje ryshfeti, keqpërdorim i pozitës zyrtare, ushtrim ndikimi dhe për vepra si armëmbajtje pa leje.

    Më 17.09.2023 prokurori që po përfaqëson këtë rast, Rasim Maloku, kishte ndarë detaje ekskluzive për KALLXO.com lidhur me hetimin e këtij rasti.

  • Një muaj paraburgim për të dyshuarin për terrorizëm, të cilit në banesë iu gjetën armë anti-tank “Zola” e drogë

    Gjykata e Prishtinës ka caktuar masën e paraburgimit ndaj Burim Dibranit, i cili po dyshohet për terrorizëm, pasi në banesën e tij Policia gjeti armatim luftarak, tri armë anti-tank “Zola”, municione dhe drogë.

    Këtë për KALLXO.com e ka konfirmuar zëdhënësja e Gjykatës së Prishtinës, Mirlinda Gashi.

    Policia i ra në gjurmë këtij të dyshuari për terrorizëm pasi i njëjti ishte raportuar për dhunë në familje.

    KALLXO.com ka raportuar më 09.01.2025 se një person i dyshuar për përgatitjen e veprave terroriste dhe veprave të tjera penale kundër rendit kushtetues është arrestuar nga Policia e Kosovës në Prishtinë rreth orës 21:00.

    Ndërsa sot, më 10.01.2025, KALLXO.com ka raportuar se ndaj të njëjtit Prokuroria Speciale ka kërkuar masën e paraburgimit si masë të sigurisë.

    Dibrani u ndalua më 09.01.2025 pasi në banesën në rrugën “Sali Nivica” në Prishtinë gjatë kontrollit policor i janë gjetur tri “Zola” dhe lëndë narkotike.

    Sipas Prokurorisë Speciale, nga koha e pavërtetuar e deri më 08.01.2025, i pandehuri ka përgatitur veprime terroriste në atë mënyrë që paraprakisht ka siguruar tri armë të rënda, armë këto të parapara për akte terroriste.

    Sipas dosjes së Prokurorisë Speciale, ekziston dyshimi i bazuar se i njëjti ka kryer veprën penale – përgatitja e veprave terroriste ose veprave kundër rendit kushtetues dhe sigurisë së Republikës së Kosovës.

    I njëjti dyshohet edhe për veprën penale – armëmbajtje pa leje.

    Po ashtu, ndaj tij ekziston dyshimi i bazuar se ka blerë dhe shitur substanca narkotike.

    Sipas Prokurorisë, të dyshuarit më 08.01.2025 në banesë dhe objektet përcjellëse gjatë kontrollit policor i janë gjetur dhe sekuestruar 269.3 gramë narkotikë që dyshohet të jetë marihuanë.

    Me këtë, sipas PSRK-së, i njëjti dyshohet se ka kryer veprën penale – shitblerja e narkotikëve.

    Dyshimi i bazuar për këto vepra penale, sipas kërkesës së Prokurorisë Speciale në të cilën pati qasje KALLXO.com, vërtetohet nga provat të cilat janë gjetur në banesën e të dyshuarit Burim Dibrani.

    Lidhur me pretendimin e prokurorisë se i dyshuari ka kryer veprën penale të përgatitjes për terrorizëm, Gjykata ka konstatuar se prokuroria nuk ka arritur të argumentoj dyshimin e bazuar mirë se i dyshuari të ketë kryer këtë vepër.

    Sipas Gjykatës, Prokuroria nuk ka arritur të paraqes asnjë provë për këtë vepër penale për të vërtetuar dyshimin e bazuar mirë që është kryer kjo vepër penale.

    Paraburgimi të njëjtit i është caktuar për veprën penale narkotik dhe armëmbajtje pa leje.

    Si i ra në gjurmë Policia Burim Dibranit, i dyshuar për terrorizëm?

    KALLXO.com kishte mësuar nga burimet e saj se stacioni policor Qendra në Prishtinë fillimisht kishte pranuar një informatë për një rast të dhunës në familje.

    Më pas një njësi e reagimit ishte dërguar në vendin e ngjarjes në Bregun e Diellit. Ngjarja u trajtua menjëherë, ndërsa ekipi reagues i Policisë kishte kërkuar të hyjë brenda në banesë për të vërtetuar informatën.

    Me lejen e personit të dyshuar kanë hyrë brenda dhe kanë hasur në një sasi të lëndës narkotike, të dyshuar marihuanë, e vendosur në një tavolinë.

    Më pas kanë kryer edhe një kontrolle sipërfaqësore, gjatë të cilës kanë hasur në pajisje, municion dhe armë të tipit “Zola”. Menjëherë pasi u identifikuan këto armë, u thirr edhe Drejtoria e Anti-Terrorit për të trajtuar rastin.

    Prokuroria Speciale i ka kërkuar Gjykatës Themelore të Prishtinës caktimin e masës së paraburgimit ndaj të pandehurit Burim Dibrani, shtetas i Kosovës, i cili dyshohet për vepra terroriste.